AbdulvÂhid bin Zeyd hazretleri yaşadığı ibret verici hadîselerden bÂzılarını, insanlara nasîhat ve ders olması bakımından nakletmiştir. Şoyle anlatmıştır:

Şoyle anlatmıştır:

Bir defÂsında Eyyûb SahtiyÂnî ile bir yolculuğa cıkmıştık. Şam'a doğru bir muddet yol aldıktan sonra siyah renkli bir koleye rastladık. Bir odun dengini sırtına alıyordu. Koleye:

"Senin sÂhibin kimdir?" dediğim zaman; "Benim gibi bir kul!" cevabını verdi.

Aslında, benim asıl sÂhibim Allahu teÂlÂdır demek istedi. Sonra başını kaldırıp; "Ey yuce Rabbim! Şu odunlar altın olsun. Bunları altına cevir." diye du etti. Bir de baktık odunlar altın olmuş!

Bize bakıp; "Goruyorsunuz değil mi?" diye sordu. "Evet goruyoruz." dedik.

Sonra tekrar; "Allah'ım bu altınları tekrar odun haline cevir." diye du etti. DuÂsı kabul olunup tekrar odun halini aldı.

Sonra; "Âriflere sorunuz şuphesiz onların şaşılacak halleri bitmez, tukenmez." dedi.

Eyyub SahtiyÂnî de şoyle demiştir:

"Kolenin bu hÂlinden ve sozunden dolayı hayretler icerisinde kaldım ve son derece mahcub olup utandım."

Sonra koleye; "Yanında yiyecek bir şeyler var mı?" dedim.

Bu sozum uzerine eliyle işÃ‚ret etti. Bir de baktık ki, onumuze bir cam kap icerisinde bal geldi. Balın rengi kardan beyaz, kokusu miskten guzeldi. Bize; "Yiyiniz! Allahu teÂlÂya yemin ederim ki, bu bal arının yaptığı bal değildir." dedi. HayÂtımızda bu baldan daha tatlı ve lezzetli bir şey yememiştik. Bu işe cok şaştık. Kole sonra bize:

"Allahu teÂlÂnın yarattığı boyle hallere şaşanlar Ârif değildir. Kim bu işlerden dolayı şaşarsa, Allah'tan uzaktır. Kim de bu hÂrikulÂde işleri gorerek bu sebeple ibÂdet ederse, şuphesiz o da cÂhildir." dedi.
__________________