Habeşistan Krallığı'nın Yemen valisi olan Ebrehe, milÂdî 570 yıllarında San'a şehrinde, 'Kulleys' adı verilen muhteşem bir kilise yaptırmıştı. Maksadı, KÂbe ziyaretine rağbet gosteren Arapların ziyaretlerini oraya cevirmekti. Bu duruma tepki gosteren bir adam da, gecenin birinde Kulleys'e girip icine pislemişti. Bu hakarete cok ofkelenen ve koyu bir hıristiyan olan Ebrehe, gidip KÂbe'yi yıkmaya karar verdi. Topladığı onbinlerce asker (altmış bin olduğu soylenir), Mahmud adlı buyuk bir fil ve daha başka fillerle Mekke'ye doğru yola cıktı. Onune cıkan bazı kuvvetleri de mağlup ederek ilerledi. Taif şehrine gelince askerlerin bir kısmını Mekke'ye gonderdi. Onlar da Peygamber s.a.v.'in dedesi ve Kureyş'in reisi Abdulmuttalib'in ikiyuzu aşkın devesiyle ahalinin hayvanlarını surup goturduler.
Bu olayın peşinden Abdulmuttalib, gidip Ebrehe'yle goruştu, develerinin geri verilmesini istedi. Ebrehe dedi ki:
- Benden develerin istiyorsun da, KÂbe'den hic soz etmiyorsun. Halbuki ben onu yıkmaya geldim.
- Ben develerin sahibiyim. KÂbenin de onu koruyacak sahibi vardır!
Bu goruşme sonunda develer geri verildi. Mekke halkı bu guclu orduyla savaşamayacağı icin, anlaşma gereği dağlara cekilip neticeyi beklemeye başladı.
Ebrehe ordusu buyuk fili onden surerek Mekke sınırına dayandı. KÂbe'yi halatla bağlayıp fillerle cekerek yıkmak istiyorlardı. Bu sırada Ebrehe'nin yol kılavuzlarından Nufeyl b. Habib, koca filin kulağından tutarak şoyle bir şey soyledi, sonra da koşarak dağa cıktı:
- Ey Mahmud cok! Sakın ileri gitme, sağ salim geriye don!
Mekke'ye girişte buyuk fil direndi, zorlanınca yere yattı. Onu bir turlu KÂbe cihetine yurutemediler. O anda suru halinde ebabil kuşları ortaya cıktı. Her birinin ağzında ve ayaklarında nohut gibi birer taş vardı. Bu taşları ordu uzerine mermi gibi boşalttılar. Kime rastlarsa delip geciyordu. Askerlerin coğu oldu; 'Fil Ordusu' dağılarak Yemen'e dondu. Ebrehe de donuşte oldu. KÂbe ise olduğu gibi kaldı. Kur'an'da Fil Suresi bu olayı anlatır.
__________________