Bir Cuma gunu Cuneyd-i Bağdadi hazretleri Cuma namazını kılıp camiden cıktı.Yolda birşeyler isteyen dilenci kıyafetli bir kimseye gozu ilişti:
-"Nicin bu kimse kazanıp yemezde avuc acar ve kendini hor eder?" diye gonlunden gecti.Evine geldi,bir muddet sonra yatıp uyudu.Ruyasında bir tabak getirip onune koydular.Ustundeki ortuyu actılar.Baktı ki,avuc acan fakiri pişirmişler ve kendisine:
-Bunu ye,denildi
-Yiyemem,diyince
-Daha once nasıl yemiştin?Şimdi yemek istemiyorsun dediler.
Hazret-i Cuneyd diyor ki:
"Gıybet ettiğimi anladımve o heybet ile uyandım.Abdest aldım,namaz kıldım.O fakiri gormek icin dışarı cıktım.Ararken Dicle kenarında buldum.Oturmuş yıkadığı tereleri yiyordu .Yanına vardım.Başını kaldırdı:
-Ey Cuneyd dedi.Onceki halinden tovbe ettin mi?
-Evet, dedim
-Git artık endişe etme , diyerek kayboldu.
Bu hal uzerine o kadar ağladımki ,gozlerim şişti
__________________