Bir gun, iki Peygamber torunu, Hz. Hasan ile Hz. Huseyin arasında bir meselede anlaşmazlık cıkmıştı. İkisi de birbirlerine gucendiler. Fakat, cok gecmeden, bir hiddet anında birbirlerine soyledikleri sozlerden pişman oldular.

O sıralar biri gelip Hz. Huseyin’e:

“Sen Hasan’ın kucuğusun. Gidip ozur dilemek sana yakışır” dedi.

Hz. Huseyin şoyle cevap verdi:

“Ben Resûlullah’tan bir hadis duymuştum. Barışmayı ben taleb edersem, dedemin emrine karşı gelmiş olmaktan korkarım.”

Hz. Huseyin, duyduğu hadisi şoyle acıkladı:

“İki kimse arasında uyuşmazlık cıkar da hangi taraf başını eğip oteki tarafla anlaşmaya talip olursa, cennete ondan once girer.”

Bu hadisi zikrettikten sonra, Hz. Huseyin:

“Barışmaya ben talip olursam, ağabeyim Hasan’ı sevap işlemekte gecmiş olmaktan cekinirim” dedi. “O yuzden, bekliyorum ki, o bana gelsin.

Hz. Hasan, bunu duyunca Hz. Huseyin’in yanına koştu ve derhal kucaklaşıp barıştılar.
__________________