Atına binmiş gitmekte olan bir bey, yol kenarında uyumakta olan bir adamın ağzına bir yılanın girdiğini gordu. Yetişip mudahale etmek istediyse de başaramadı. Yılan uyuyan adamın ağzından iceri kactı. Aklı selim ve tedbir sahibi biri olan bey, adama topuzla birkac defa vurdu, yakındaki elma ağaclarının altına kadar kovaladı. Ağacların altında curuk elmalar vardı. Bey curuk elmaları yemesi icin adama baskı yaptı. Zorla curuk elmaları yiyen adam bir yandan da; “Yahu, ben sana ne yaptım? Bu zulmun sebebi ne? Canıma kastın varsa vur oldur, ama işkence yapma!” diye feryat ediyordu. Bey; “Bunları yedikten sonra koşmaya başlayacaksın!” dedi.
Bu perişanlığın uzerine bir de karnı tıka basa curuk elmayla dolan adam, yakıcı guneşin altında beye lÂnetler yağdırarak koşuyordu. Sonunda midesi bulandı, kusmaya başladı.
Cıkardıkları arasında siyah yılanı gorunce, beyin kendisine nicin boyle davrandığını anladı. Yaptığı beddualardan pişman oldu, beyden ozur diledi. “Nicin yaptığınızı soyleseydiniz size hakaret etmezdim..” dedi. Bey; “Midene yılan girdiğini soyleseydim ne curuk elma yemeye, ne koşmaya ne de kusmaya gucun kalırdı. Korkudan olebilirdin.” dedi. Yılandan kurtulan adam, beye dualar ederek yanından ayrıldı.

Hz. Peygamber s.a.v. Efendimiz; “İki kaşının arasında bulunan nefsin, senin en buyuk duşmanındır.” buyurmuştur. İnsanın icine coreklenmiş olan nefs yılanından kurtulmak, Allah dostlarının terbiyesiyle mumkundur. Bu terbiye sırasında bazı sıkıntılara ve zorluklara katlanılır. Nefsin hakikatini bilen evliyaullah, Allah’ı talep eden kişiye yardımcı olur. Nefsin gercek yuzunu gostermeden, gecici bazı sıkıntılarla nefs yılanından kurtarmaya vesile olur...

alıntı

__________________