Bir zamanlar vÂlilik yapan birisinin cok guzel bir bahcesi vardı. RengÂrenk ciceklerle donatılmış, tam bir zevk ve sef yeriydi. Bir gun vÂli, bu bahceye geldi. VÂli, bir bahane ile kadının kocası olan bahcıvanı, bir iş icin dışarıya gonderdi. Kadına da dedi ki: -Bahcenin kapılarını kapat. Hic bir kapı acık kalmasın!
Kadın, akıllı ve namuslu idi. VÂlinin kendisine kotu niyet taşıdığını anladı. Gidip bir ağacın arkasına saklandı ve biraz sonra gelip dedi ki:
-Kapıları kapattım. Yanlız bir tanesi kaldı. Onu kapatmaya gucum yetmiyor. Ne kadar uğraşsam da kapatamıyorum.
-O, hangi kapıdır?
-Bu kapı, Allahu teÂlÂnın (Basir) sıfatıyla bizi gorduğu kapıdır. VÂli, bu sozu duyunca, pişman olup tovbe etti. Bir daha aklına boyle kotulukler getirmemek icin, Allahu teÂlÂnın sevgili kullarından birinin bulunduğu yere gidip, onun sohbetinde yetişti. Allahu teÂlÂnın sevgili kullarından biri oldu.
__________________