Cuneyd-i BağdÂdî'nin talebelerinden biri şeytanın vesvesesine kapılıp;
"Artık ben kemÂle geldim. Sohbete devÂm etmeme luzum kalmadı." deyip kendi başına bir yere cekildi.
Benlik ve gururundan dolayı şeytÂnî bir ruy gordu. RuyÂsında, bağlık bahcelik icinde guzel nehirler ve cok lezzetli yemekler yediğini gordu. Bu ruyÂyı hakîkat zannedip, kibiri daha da arttı ve bu hÂlini arkadaşlarına anlattı. Onlar da Cuneyd-i BağdÂdî'ye arzettiklerinde, Cuneyd-i BağdÂdî cok uzuldu ve anlatılan kimsenin yanına gitti. Baktı ki o kimseyi şeytan aldatmış, Ona;
"Seni bu gece Cennet'e gotururlerse, Cennet'e vardığında uc def L havle oku." buyurdu. Hakîkaten o kimseyi ruyÂsında Cennet'e goturduler. O kimse Cennet'e vardığında uc def L havle okudu. Gorduklerini ve kendisinde hÂsıl olan şeytÂnî hÂllerin hepsini unuttu. Bir anda kendisinin pislik ve copluk icerisinde olduğunu gordu.Uyandığında gorduklerini hatırladı ve icine duştuğu hatÂyı anladı. Cok pişman olup tovbe etti ve Cuneyd-i BağdÂdî'nin elini optu. Sohbetlere devÂm edip, talebeler arasındaki yerini aldı.
Hazret-i Cuneyd-i BağdÂdî buyurdu ki:
"Herkese bir murşid-i kÂmil lÂzımdır. Aksi halde mel'ûn şeytan gelip kendisine musallat olur ve insan maaz
ona tÂbi olur." __________________