Bir adam, Hz. Omer’e gelip kendi tarlasını şikÂyet eder:

“Ya Omer, sen halifemizsin, ben rızkımı tarlamdan kazanıyorum, beş cocuk ve karıma tarlamı ekip bicerek bakıyorum ama tarlam bana birkac yıldır urun vermiyor…”

Hz. Omer, onu dinler ve elindeki kÂğıda bir şeyler yazarak katlar, adama verir.
“ Sakın yazdıklarımı okuma ve tarlana gom bu kÂğıdı.”
Adam yıllar boyunca tarladan yuksek verim alır ve bir gun o kÂğıtta ne yazıyor diye cıkarıp bakar: “ Ey toprak, helalinden calışan bu ciftciye eğer rızkını vermezsen, seni satın alıp Yahudi mezarlığı yaparım… ”

Goruyorsunuz, mubareklerin sozu taşa, toprağa, dağa, hayvana geciyordu ama bizim sozlerimiz cocuklarımıza bile gecmiyor, halimiz harap, affa ihtiyacımız var.

Cenabı Allah, suyu toprağı yarattıkları rızıklansın diye yarattı. Şimdi toprak demek, arazi demek. Yıllarca biriktirip arazi alıyor ve oradan İMAR gecene kadar bekliyoruz. Yazık ki arazilerimizden İmar gecene kadar da yureğimizde İMAN kalmıyor! Rabbim acısın bizlere…