HÂce Ali SirgÂhî, ŞÃ‚h’ın turbesinin yanında yemek verirdi.

Boyle bir gun; “YÂ Rabbî! Bir misÂfir gonder!” dedi.

Âniden bir kopek geldi. HÂce Ali kopeği kovaladı. Kopek kactı. Sonra ŞÃ‚h’ın kabrinden bir ses geldi:
“MisÂfir istiyordun. Gonderdik, kovdun.” dedi. Derhal kalktı, dışarı koştu. Kopeği aradı bulamadı. Şehrin dışına gitti. Kopeği orada bir ağacın altında yatıyor halde buldu. Yemeği onun onune koydu. Kopek yemeğe donup bakmadı. HÂce Ali utandı ve istigfÂra başladı. Tovbe etti.
Kopek;
“Ey HÂce Ali, şimdi iyi ettin. MisÂfir cağırıp kovmak ne demektir. Dikkatli ol! Eğer ŞÃ‚h Şuc orada olmasaydı, goreceğini gormuştun.” dedi.
__________________