HZ.Ubeyy anlatıyor:
HZ. peygamber beni zekat toplamakla gorevlendirmişti.goreve cıktıgım bir gun kendisine zekat olarak iki yasında bir dişi deve duşen birini ugradım.ona ''iki yasında bir dişi deve vermen gerekiyor dedim.o ise ''boyle bir devenin ne sutu vardır ne de yunu kırkılır ya da yuk tasıyabilir.onun yerine sana daha buyuk daha semiz bir deve vereyim!''dedi.bende ''HZ.Peygamberin izin vermedigi birşeyi alamam.gider ona soylersin,kabul ederse bende ederim.eger almayacak olursa bende almam!''dedim.bunun uzerine o kişi deveyide yanına alarak benimle birlikte HZ:Peygambere geldi ve şunları soyledi:''Ey Allah'ın Resulu!gonderdigin elci malımın zekatını almak icin bana geldi.Allah'a yemin ederim ki,ne Allah'ın Peygamberi ne de elcisi mallarımı daha once gormuş degillerdir.ben onun gelişi uzerine mallarımı getirip kendisine gosterdim.bana iki yasında bir deve vermem gerektigini soyledi.buna karsılık bende boyle bir devenin ne sut verebilecegini ne de yuk tasıyabilecegini soyleyerek ondan daha buyuk ve semizini vermek istedim.ama elcin bunu kabul etmedi.sizde bakın ve ona gore karar verin,işte devede buradadır!''
HZ.Peygamber ona şoyle buyurdular:
''sana duşen,elcinin soylediği kadarını vermendir.ancak sen kendi gonlunle ve Allah rızası icin daha buyugunu verirsen Allah da senin icin mukafat versin.biz onu alır kabul ederiz.''
adam''EY Allahın resulu!işte devem,alınız!''dedi...
HZ.Peygamberde onun alınmasını emretti ve adama da malının bereketli olması icin dua etti...
__________________