Zunnu-i Mısri'nin şoyle dediği rivayet edilmiştir:

Bir gun elbiselerimi yıkamak icin Nil nehrinin kenarına gitmiştim. Nehrin kenarında dururken, bir de baktım ki, gorulmemiş şekilde buyuk bir akrep bana doğru geliyor. Cok korkmuştum. Beni onun şerrinden koruması icin Cenab-ı Hak'ka sığındım. Akrep nehre geldiğinde, sudan buyuk bir kurbağa cıkıp akrebe doğru geldi.

Akrep kurbağanın sırtına binip suyun uzerinde yuzup gittiler. Bu bana cok şaşırtıcı gelmişti. Ben de onların nehrin kenarında takip ettim. Nehrin karşı yakasına gectiklerinde, akrep kurbağayı bırakıp dalları buyuk, golgesi cok olan bir ağacın yanına gitti.

Bir de baktım ki, ağacın altında Allah'a asi bir genc mışıl mışıl uyuyor. Kendi kendime: "La havle vela kuvvete illa billah. Bu akrep nehrin otesinden buraya kadar, bu genci sokmak icin geldi" dedim ve icimden, akrep gence yaklaştığı zaman hemen akrebi oldurmeğe karar verdim. Akrebe yakın bir yerde durdum. Bir de baktım ki karşıdan buyuk bir yılan, genci oldurmek icin, gence doğru geliyor. Bu sırada akrep yılanın uzerine hucum etti ve başını sokmaya başladı. Akrep yılanın olmesine kadar başını sokmaya devam etti. Yılan oldukten sonra akrep nehre dondu. Kurbağa da onu orada bekliyordu. Akrep tekrar kurbağaya binip nehrin ote yanına gecti. Ben de arkalarında bakakaldım.

Sonra gencin yanına geldim, o hala uyuyordu, akabinde başucunda kendi kendime şoyle dedim:

- Ey uyuyan genc; Allah seni, sen fark etmesen de karanlığın icindeki her turlu kotulukten korur. Sen uyusan bile Allah uyumaz. O kullarına cok merhametlidir. Dedim.

Genc benim bu sozlerim uzerine uyandı ve başından gecen olayları kendisine anlattım. Genc hemen tovbe etti. Butun yapmış olduğu kotu davranışlarından vazgecip, iyilerden oldu ve olunceye kadar hayatı boyle devam etti. Allah ona rahmet etsin.
__________________