Gencin birisi KÂbe'de hep, "Ey doğruların yardımcısı olan Allahım, ey haramdan sakınanların yardımcısı olan Allahım, sana hamdu sena ederim" diye dua edermiş. Bu durum cevresindeki herkesin dikkatini cekmiş. Birisi, "Neden hep ayni duayı yapıyorsun, başka bir şey bilmiyormusun?" demiş. Genc adam sebebini anlatmaya başlamış:
* 7-8 sene once yine KÂbe'de iken ici altın dolu bir torba buldum.İcinde tam 1000 altın vardı. İcimden bir ses "Bu altınlarla, şunları şunları yaparsın" diyordu.
* Hayır dedim kendi kendime, bu benim değil, başkasının mali, kullanmam haram olur dedim.
Bu sırada birisi, "Şoyle bir torba bulan var mi?" diye bağırıyordu.
Cağırdım onu, "nasıl bir torbaydı, icinde ne vardı?" diye sordum. Torbayı tarif etti ve "icinde 1000 altın vardı" dedi. "Al oyleyse torbanı" diyerek verdim.
Adam torbayı acıp icinden bana 30 altın verdi. Bende pazara gittim. Pazarda temiz yuzlu genc bir esiri overek satıyorlardı. Gencin temizliği dikkatimi cekti. Yanlarına gittim, "bu kole icin ne istiyorsunuz?" dedim. 30 altın dediler. Adamdan aldığım 30 altını verip genci satın aldım. Bir iki yıl gecti.
Genc cok calışkan, cok edepli idi. Onu aldığıma cok memnun olmuştum.
Bir gun onunla giderken karsıdan iki uc kişi geliyordu. Genc bana dedi ki,
* Efendim, ben Fas amirinin oğluyum. Bu gelenler babamın adamları. Beni buldular. Senden beni satın almak isterler. Sen iyi bir insansın, onlara 30 bin altından aşağıya satma" dedi. O kişiler yanıma geldi, "bu esiri bize satar misin" dediler. "Satarım" dedim. "60 altın verelim" dediler. Olmaz dedim. "İyi ama sen bunu 30 altına almadın mı? Biz sana iki mislini veriyoruz" dediler. "Oyleyse gidin pazardan alın" dedim. Artıra artıra 20 bin altına kadar cıktılar. "30 binden aşağı olmaz dedim." Caresiz kabul ettiler. Altınları verip, genci alıp gittiler.
Ben o 30 bin altinla işyerleri actım, ticaret yaptım, daha cok zengin oldum. Bir gun bana arkadaşlar, "cok zengin bir ailenin iyi bir kızı var. Babası yeni vefat etti. Onunla seni evlendirelim" dediler. Ben de "olur" dedim.
Nikah kıyıldı. Deve yukleri ceyizini getirdiler. Ceyiz arasında bir torba dikkatimi cekti. Kıza, "bu nedir" dedim. Kız; "İcinde 970 altın var, babam KÂbe'de bunu kaybetmiş, bulan gence 30 unu vermiş. Kalanını da bana hediye etti, ceyizine koyarsın dedi" demiş.
* Demekki bulduğum altınlar benim kısmetimmiş, vermeseydim haram yoldan gelecekti, şimdi helal yoldan yine bana geldi. Hemde cok bereketli olarak.
O gunden beri hep "Bana yardim edip haramlardan koruyan, nice nimetler ihsan eden yuce Rabbime boyle hamd ederim."
Hadis-i şerif: "Acı da olsa, doğruları soyleyiniz."
__________________