Anlatıldığına gore kendisini ibadete vermiş BÂhiye isimli bir hanım olmek uzere olduğunu hissedince şoyle dua etmişti:
“Ey hayatımda ve olumumde ihtiyacımın kaynağı ve guvencimin dayanağı olan Yuce Rabbim! Olum sırasında beni yardımsız bırakma; kabrimde korku ve yalnızlığa terk etme!..”

“BİR İHTİYACIN VAR MI?”
Kadıncağız olunce onun bir oğlu her cuma gecesi ve gunu onun kabrine gelir yanında biraz Kur’an-ı kerim okur onun icin dua eder ve bağışlanma diler; diğer kabir ehli icin de aynı şeyi yapardı. Bu oğul şunları soylemiştir:
- Ruyamda annemi gordum ona selam verip dedim ki: “Anneciğim nasılsın hÂlin nicedir?” Annem şoyle dedi:
“Ey oğlum şuphesiz olumun şiddetli uzuntusu vardır. Fakat ben Allah’a hamdolsun ki kıyamet gunune kadar icinde guzel kokuları olan doşenmiş bir berzahtayım (kabir Âlemindeyim). İpekli ve atlaslı yastıklar icindeyim...” Ben de dedim ki:
“Bir ihtiyacın var mı anne?” O da bana şunları soyledi:
“Evet oğulcağızım... Bizler icin surdurduğun ziyaretleri kıraat ve duaları terk etme. Cunku ben ey oğlum cuma gecesi ve gununde bize gelmenle seviniyorum. Sen geldiğin zaman oluler diyor ki: ‘Ey BÂhiye işte oğlun gelmiş!’ Ben de bununla seviniyorum. Cevremdeki oluler (olmuşlerin ruhları) de buna cok seviniyorlar...”
Adı gecen hanımın oğlu sozlerine şoyle devam ediyor:

“BİZLER KABİR HALKIYIZ!”
- Ben her cuma gecesi ve gunu ziyaretlerimi surduruyordum. Onun yanında Kur’an-ı kerim okuyor ve diyordum ki:
“Allah korku ve ıssızlığınızı gidersin gurbet halinize rahmet etsin gunahlarınızı bağışlasın ve gecmiş iyiliklerinizi kabul eylesin...”
Boyleyken gecenin birinde ben uykuda iken gordum ki bircok insan yanıma gelivermiş. Onlara;
“Siz kimsiniz ihtiyacınız nedir?” dedim. Dediler ki:
“Bizler kabir halkıyız. Sana teşekkur etmeye bu okuma ve dualardan bizleri ayırmamanı istemeye geldik...” Ben de her cuma gecesi ve gununde onlar icin Kur’an-ı kerim ve dua okumaya devam ediyorum...

__________________