Sultan İkinci MurÂd Hanın otuz bin akce değerinde bir atı vardı. At, yanına kimseyi yaklaştırmıyordu. Birgun Sultan MurÂd, Emîr Sultan'ı ziyÂret icin gittiğinde;

"Biz sizin icin bir at almıştık. Siz nasıl isterseniz oyle yapalım. Atı getirecek birisini verin de atı size gonderelim." dedi.

Bu arada Emîr Sultan'ın yanında bulunan talebelerinden, Hacı Baba denilen bir zÂt vardı. SultÂnın sozu uzerine;

"Ah! Hocam bu hizmeti bize verse de, atı alıp gelsem, atın timar ve bakım işlerini yapsam." diye kalbinden gecirdi.

Emîr Sultan hazretleri ona donerek;

"Ey Hacı Babam! Gidin o ata, "Senin şimdiki sÂhibin, Allahu teÂlÂnın emrine mutî olup, fermÂnına mahkûm olmuştur. Sen dahî sÂhibine tÂbi olup, Allahu teÂlÂnın emrine itÂat edip, kotu huylardan vazgecer misin?" deyin. Bakalım ne işÃ‚ret eder?" dedi.

O da hemen atın yanına gidip, hocası Emîr Sultan'ın dediklerini soyleyince, at uc def başını onune eğip kaldırdı. O, hemen hocasının yanına gidip durumu arz etti.

Bunun uzerine Emîr Sultan;

"Hacı Baba, o kotu huylarını terk etti. Siz ondan kacmayın, onu tımar edin." dedi.

Bunun uzerine, Hacı Baba, hic korkmadan atı alıp, eve getirdi. Emîr Sultan hazretleri o ata binip, Cum gunleri cÂmiye giderdi. Hacı Baba da, her gun o ata binerek pazar işlerini gorurdu. O atı bir kenara bağlar, carşıya giderdi. At, yanına yaklaşmak isteyen bÂzı kimselere saldırır, onları oldurmek isterdi. Onlar, o attan canlarını zor kurtarırlardı. Daha sonra bu saldırdığı kimselerin bid'at, kotu îtikÂd sÂhipleri olduğu anlaşıldı. Atın yanından Ehl-i sunnet itikÂdında olan biri gecse, ona başını eğip, sÂkin sÂkin dururdu. Bu hÂli o kadar meşhûr olmuştu ki, carşı halkı o atı gorunce, bid'at sÂhiplerine yanına yaklaşmamaları icin tenbihte bulunurlardı.
__________________