AHDE VEFA

Hz. Omer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura uc genc
girerler. Derler ki :
-"Ey halife, bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı oldurdu.
Ne gerekiyorsa lutfen yerine getirin." Bu soz uzerine Hz. Omer suclanan gence
donerek :
- Soyledikleri dogru mu diye sorar ,

Suclanan genc der ki :

-evet dogru.

Bu soz uzerine Hz Omer anlat bakalım nasıl oldu diye sorar:

Bunun uzerine genc anlatmaya başlar, der ki :

-"Ben bulunduğum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanım

ailemle beraber gezmeye cıktık, kader bizi arkadaşların bulundugu yere getirdi.

Affedersiniz hayvanlarımın arasında bir guzel atım var ki donen bir
defa
daha bakıyor, hayvana ne yaptıysam bu arkadaşların bahcesinden
meyva
koparmasına engel olamadım, arkadaşların babası icerden hışımla
cıktı atıma
bir taş attı atım oracıkta oldu.
Nefsime bu durum agır geldi, ben de bir taş attım, babası
oldu. Kacmak istedim fakat arkadaşlar beni yakaladı, durum bundan
ibaret"
dedi.
Bu soz uzerine Hz Omer

- "Soyleyecek bir şey yok, bu sucun cezası idam.Madem sucunu da kabul ettin"
dedi.

Bu sozden sonra delikanlı soz alarak

-"Efendim bir ozrum var" diyerek konuşmaya başladi

- "Ben memleketinde zengin bir insanım, babam rahmetli olmadan bana
epey
bir altın bıraktı.Gelirken kardeşim kucuk olduğu icin saklamak
zorunda kaldim.

Şimdi siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkını zayi
ettiğiniz icin

Allah(cc) indinde sorumlu olursunuz, bana uc gun izin
verirseniz ben
emaneti kardeşime teslim eder gelirim, bu uc gun icinde yerime
birini
bulurum" der.
Hz. Omer dayanamaz der ki :

-"Bu topluluğa yabancı birisin, senin yerine kim kalir ki?!"
Sozun burasinda genc adam ortama bir goz atar, der ki:

- "Bu zat benim yerime kalir." O zat Hz. Peygamber Efendimizin
(sav) en iyi
arkadaslarindan daha yaşarken cennetle mujdelenen Amr Ibni As' dan
baskası
değildir.

Hz.Omer Amr'a donerek,

- "Ey Amr, delikanliyi duydun" der.

O yuce sahabi

-"Evet, ben kefilim" der ve genc adam serbest bırakılır.
Ucuncu gunun sonunda vakit dolmak uzere ama gencten bir
haber yoktur. Medine'nin ileri gelenleri Hz. Omer'e cıkarak genc'in
gelmeyeceği, dolayısıyla Amr Ibni As'a verilecek idam yerine
maktulun
diyetini vermeyi teklif ederler, fakat gencler razı olmaz ve
babamızın kanı
yerde kalsın istemiyoruz derler.

Hz. Omer kendinden beklenen cevabi verir der ki :
"Bu kefil babam olsa farketmez cezayi infaz ederim."
Hz Amr Ibni As ise tam bir teslimiyet icerisinde der ki :
-"Biz de sozumun arkasındayız."

Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanların arasından
genc
gorunur. Hz. Omer gence donerek derki evladım gelmeme gibi onemli
bir
nedenin vardi neden geldin?" Genc vakurla başını
kaldırır ve (gunumuz insanı icin pek de onemli olmayan)
"AHDE VEFASIZLIK ETTİ" demeyesiniz diye geldim der.
Hz.Omer başını bu defa cevirir ve Amr Ibni As'a der ki :

-"Ey Amr, sen bu delikanlıyı tanımıyorsun nasil oldu onun yerine kefil oldun".
Amr Ibni As Allah kendisinden ebediyyen razi olsun, vakurla
kanımızı
donduracak bir cevap verir,

-"Bu kadar insanın icerisinden beni secti.
"İNSANLIK OLDU "dedirtmemek icin kabul ettim" der.
Sıra genclere gelir, derler ki :

-"Biz bu davadan vazgeciyoruz."

Bu sozun uzerine Hz Omer :

-"Ne oldu, biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz ne
oldu da
vazgeciyorsunuz?"der.
Genclerin cevabıda dehşetlidir :

-"MERHAMETLİ İNSAN KALMADI" DEMEYESİNİZ DİYE ...
__________________