Kıssadan Hisse/ Doğruluğun mukÂfatı

Adamın birisi namaz kılmaz, diğer ibÂdetleri yapmaz ama her gece yatarken...




“Y Rabbî! Bana Cennet’ini ver!” diye du ederdi. Bir gece aynı şekilde yattı. Gec vakitte, damdan bir tıkırtı geldiğini hissederek uyandı. Hemen cıkıp; “Kimsin, orada ne arıyorsun?” dedi. Damda bulunan Behlul DÂn idi ve; “Devem kayboldu da onu arıyorum.” dedi. Ev sÂhibi, “Kaybolan deve damda olması mumkun mu? Bu akılsızlık değil midir?” deyince, Behlul–i DÂnÂ; “Senin, hic ibÂdet etmemen ve sonra da Allahu teÂlÂdan Cennet’i istemen daha akılsızlık değil midir?” buyurdu. Ev sÂhibi O zaman, Behlul–i DÂnÂ’nın kendisine nasihat vermek icin boyle yaptığını anladı. HatÂsını anlayıp, tovbe etti ve ibÂdetlerini aksatmadan yapmaya başladı.
Aldatan adam
İslÂm dunyasında Kur’an’dan sonra en guvenilir kaynak Sahih–i Buhari adındaki hadis kitabıdır. İsmail el–Buha–ri’nin Hz. Peygamberin hadislerini toplamaya kendini vakfettiği, yeni bir hadis duymak ve almak icin dere tepe dolaştığı, gunlerce, haftalarca yol katettiği sıralardaydı. Kendisine bircok sahabi ile goruştuğu bilinen birinden soz edildi. Cok zaman yaptığı gibi uzun bir yol katederek bahsedilen adamı buldu. Fakat adamı bulduğu sırada kazığından boşanmış olan devesini boş torba ile aldatarak yakalamaya calıştığına şahit oldu. Bu halde hicbirşey sormadan geri dondu. Nicin boş donduğunu, birkac hadis not etmediğini soranlara şoyle cevap verdi:

– Ben devesini aldatarak yakalamaya calışan adamın rivayet edeceği hadise guvenmem.
__________________