Soz Ağacı

Soz'uyle "soze dair bir mesel" veriyor Allah:

"Allah'ın guzel, doğru bir soz icin nasıl bir misal verdiğini gormuyor musun? Koku sapasağlam, dalları goğe doğru uzanan, guzel, diri bir ağac gibidir o ki Rabbinin izniyle her mevsim meyvesini verip durur." [İbrahim, 24-25]

Koku sağlam sozun. Yani, yazıldığı yerde, kaydedildiği zeminlerde hic değişmeden, "kaynağından geldiği gibi" muhafaza ediliyor. Kimse tahrif edemez. Kimse kendi aklınca ekleme cıkarma yapamaz. Yuzyılların şahitliği boyle.

LÂkin, sozun yinen Soz'de ağaca benzetilmesi, muhatabına olağanustu bir sorumluluk yukluyor. Zira ağac canlıdır. Koku sabittir ama dalları coğalır. Govdesi sabittir ama taze meyvelere durur. MekÂnı bellidir ağacın ama.dalları goğe uzanır; ciceğe durur, yaprak yaprak genişler. Bir tanedir ağac ama mevsimine gore bir başka olur. Adı hic değişmez ağacın ama dallarına uzanabilene, dal uclarından umutlanana yeni şeyler soyler.

"Rabbinin izniyle her mevsim meyvesini verdikce verir." Oyleyse, Kur'Ân'ı yuzunden okumayı, yureğinden okumaya cevirmeli ki, Rabbin iznine başvurabilmeli.

Diri olduğuna inandığımız, canlı olduğuna şahit olduğumuz Soz'un mevsimlik taze meyvelerini tadabilelim. Yoksa, ağaca diri bir ağac gibi değil de, yıllar once dikilmiş bir "ağac heykeli" muamelesi yapmış oluruz.

Diri Soz'e oluymuş gibi muhatap olanlar ise Soz'u değil kendilerini hayattan yoksun bırakırlar.

Kaybeden hitap değil muhatap olur. Soz Ağacı, işte burada... Kendine diri ağac gibi bakacakları bekliyor. Taze meyveleriyle. Renk renk

cicekleriyle...

Senai Demirci
__________________