SELE KAPILANLAR
Ubeydullah AhrÂr , bir ilkbahar mevsiminde, Herat'dan Taşkend'e gitmek uzere yola cıkmıştı. Akşam olunca, yolda bir talebesinin bulunduğu yere ulaşmış ve o gece orada misÂfir olmuştu. Bu talebesi şoyle anlatmıştır: "Gece yatacağımız zaman bana; "Sen benim yattığım odada yat!" dedi. Bunun uzerine onun yattığı odada, ondan uzak bir koşeye cekilip, orada geceledim. Geceyarısı ismimi soyleyip; "Uyuyor musun! Uyanık mısın?" dedi. Ben de; "Uyumuyorum efendim." dedim. "Hemen kalk, kıymetli eşyÂlarını topla ve derhÂl dışarı cık!" buyurdu ve kendisi de suratle dışarı cıktı. Bu cevrede olanları da uyandır. Kıymetli eşyÂlarını toplayıp hayvanlara yuklesinler. Beni tÂkib edip peşimden geliniz?" dedi. Suratle uzak bir tepeye doğru yurudu, biz de hemen toparlanıp onu tÂkib ettik. Tepeye cıkıp, uzerinde durdu. Biz de yanında durduk. Bizimle gelenler, bu duruma şaşırarak; "Sebeb nedir ki, geceyarısı uykumuzu bolup buraya geldik." diyorlardı.Bir kısmı da ihmÂl gosterip, gelmemişti. Biz tepe uzerinde iken, birdenbire korkunc bir sel geldi. Onune gelen ağac, kaya, duvar, ev ve ne varsa supurup goturuyordu. Ayrıldığımız ev de sel suları icinde kalmış, gelmeyenler de sele kapılmıştı. Kendilerini, selle uzun bir mucÂdeleden sonra zor kurtardılar. Pekcok yeri harab eden bu selin, o beldede bir benzeri gorulmemişti. Sele kapılmaktan kurtulanlar, Ubeydullah AhrÂr hazretlerinin bu kerÂmetini gorerek, onun buyuk bir velî olduğunu anladılar. Ona daha cok bağlanıp, sevdiler."
Ubeydullah AhrÂr , bir ilkbahar mevsiminde, Herat'dan Taşkend'e gitmek uzere yola cıkmıştı. Akşam olunca, yolda bir talebesinin bulunduğu yere ulaşmış ve o gece orada misÂfir olmuştu. Bu talebesi şoyle anlatmıştır: "Gece yatacağımız zaman bana; "Sen benim yattığım odada yat!" dedi. Bunun uzerine onun yattığı odada, ondan uzak bir koşeye cekilip, orada geceledim. Geceyarısı ismimi soyleyip; "Uyuyor musun! Uyanık mısın?" dedi. Ben de; "Uyumuyorum efendim." dedim. "Hemen kalk, kıymetli eşyÂlarını topla ve derhÂl dışarı cık!" buyurdu ve kendisi de suratle dışarı cıktı. Bu cevrede olanları da uyandır. Kıymetli eşyÂlarını toplayıp hayvanlara yuklesinler. Beni tÂkib edip peşimden geliniz?" dedi. Suratle uzak bir tepeye doğru yurudu, biz de hemen toparlanıp onu tÂkib ettik. Tepeye cıkıp, uzerinde durdu. Biz de yanında durduk. Bizimle gelenler, bu duruma şaşırarak; "Sebeb nedir ki, geceyarısı uykumuzu bolup buraya geldik." diyorlardı.Bir kısmı da ihmÂl gosterip, gelmemişti. Biz tepe uzerinde iken, birdenbire korkunc bir sel geldi. Onune gelen ağac, kaya, duvar, ev ve ne varsa supurup goturuyordu. Ayrıldığımız ev de sel suları icinde kalmış, gelmeyenler de sele kapılmıştı. Kendilerini, selle uzun bir mucÂdeleden sonra zor kurtardılar. Pekcok yeri harab eden bu selin, o beldede bir benzeri gorulmemişti. Sele kapılmaktan kurtulanlar, Ubeydullah AhrÂr hazretlerinin bu kerÂmetini gorerek, onun buyuk bir velî olduğunu anladılar. Ona daha cok bağlanıp, sevdiler."
__________________