Seyyid Emir Kilal (k.s.) Hazretleri bir gun sohbet ederken, kendisini bir hal kapladı. Bu sırada hac yapanların hallerini, nerede ve ne yapmakta olduklarını gorduğunu soyleyerek,anlatmaya başladı. Meclisinde bulunanlardan biri:

-" Kabe'yi nasıl gorup de anlatıyor? Kabe buraya cok uzakdır." Diye duşundu. Biraz sonra Seyyid Emir Kilal (k.s.) Hazretleri, boyle duşunen kimsenin yanına yaklaşıp, elinden tuttu ve;

-"Gozlerini yum, başını kaldır, bak ne goreceksin." buyurdu. O da soylediği gibi yaptı. Birden gozune Kabe ve tavaf edenler gorundu. Seyyid Emir Kilal (k.s.) Hazretlerini de tavaf edenler arasında gordu. Bunun uzerine adam hayretler icinde kalıp, Seyyid Emir Kilal (k.s.) Hazretleri'nin ayaklarına kapandı, yanlış duşuncelerden dolayı af diledi. Bundan sonra Seyyid Emir Kilal (k.s.) Hazretleri;

-"Ey cahil kişi, bir kimse kendisinde bir şey olmazsa, başkasında da yok zanneder. Gonul aynası acılmadıkca da hic bir şeyi goremez, idrak edemez." dedi. O kimse tovbe edip, salih ve makbul kimselerden oldu.


__________________