DOĞRULUĞUN SONU BOYLE OLUR
Adam, Harem-i Şerif'in kapısında hep aynı duayı okuyordu:
- Ey doğrulara yardım eden, haramdan kacınanları koruyan!..
Ona 'Sen başka dua bilmez misin?' dediler. O şoyle acıklama yaptı bu duayı tekrar etme sebebi olarak:
- Ben Beyt-i Şerif'i tavaf ederken ayağıma takılan şeyi eğilip aldım. Bir de baktım ki, icinde bin altın bulunan bir kese. Şeytanımla imanım mucadeleye tutuştular. 'Bin altın cok para, senin butun ihtiyaclarını karşılar.' dedi şeytanım.
İmanım ise, 'Bu haramdır, boşuna saklama, sahibini bul, teslim et.' dedi. Ben boyle mucadele icinde iken birinin sesi duyuldu.
- Burada icinde bin altınım bulunan kesem kaybolmuştur. Kim buldu ise versin, ona otuz altın mujde vereyim.
Bin haramdan, otuz helal hayırlıdır, diyerek keseyi sahibine teslim ettim. O da bana otuz altın verdi. Bunu alıp bakırcılar carşısında gezerken bir Arap kolenin bu paraya satıldığını gorunce hemen satın aldım. Bir muddet sonra bu kolenin yanına bir kısım Araplar gelip gizlice konuşmaya başladırlar. Koleden ne konuştuklarını sordum. Saklamayıp aynen anlattı:
- Ben Mağrip sultanının oğluyum. Babam, Habeş melikiyle cenk edip savaşı kaybetti, beni de esir alıp buralarda sattılar. Babam bunları gondermiş, elli bin altın da vermiş ki, beni satın alıp gotursunler. Sen bana cok iyilik ettin, kendi evladın gibi baktın. Bundan dolayı memnun oldum. Bunlar beni satın alacaklar sakın az altına razı olma, elli bin altına sat beni.
Dediği gibi oldu. Elli bin altına sattım koleyi. Bu kadar buyuk sermaye ile bir kısım mallar alıp Bağdat'a gittim. Orada actığım dukkanda mallarımı satıyordum. Bir tanıdığım gelip, 'Meşhur tuccar dostum vefat etti, ay gibi guzel kızcağızı yetim kaldı gel bunu sana alalım.' dedi. Ben de kabul ettim. Ceyiz olarak birtakım tabakların uzerinde ici altın dolu keseler vardı. Hepsinin uzerinde de biner altın yazılı iken birinin uzerinde dokuz yuz yetmiş altın yazılıydı. Bunun sebebini sorduğumda kızcağız dedi ki:
- Babam bu keseyi Harem-i Şerif'te kaybetmiş, bulan bir helalzade keseyi verince otuz altını ona mujde vermiş, geride kalan altındır icindeki.
Bunun uzerine ben Allah'a hamd ve şukurde bulundum, bunlar hep doğruluğun, iyiliğin bereketi, diyerek olayı kızcağıza anlattım. Mutluluğumuz daha da percinlenmiş oldu!...

KAYNAK: Şahin, Ahmed, Yaşanmış Ornekleriyle Aradığımız İslam, Zaman Cep Kitapları 3, Feza Gazetecilik, İstanbul 2001
__________________