Hz. Omer’in Bir Rahibin Durumuna Ağlaması


- Hz. Omer (ra) bir rahibin yanından gecerken (herhalde bu hadise Şam’a sefer yaptığı zaman olmuştur) durdu ve rahibi cağırdı. Ona “Bu muminlerin emiridir!” denilince rahib kilisesinden cıktı. Hz. Omer, hastalanmış, benzi beti kacmış, yorgun, dunyayı terketmiş bir kişi ile karşılaştı. Onu gorduğunde Hz. Omer ağladı. Hz. Omer’e onun hristiyan olduğunu, onun icin nicin ağladığını hatırlatan bir kişiye “Bunu biliyorum. Fakat ona acıdım ve Cenabı Hakk’ın (Gaşiye suresinin 3-4.) ayetlerini hatırladım. Onun yorgunluğuna, bitkinliğine rağmen, ateşe girecek oluşuna acıdım” dedi.[1]




[1] Beyhaki, İbn Munzir, Hakim (Ebu İmran el-Cuveni’den) Kenz’ul-Ummal, 1/175

Muhammed Yusuf Kandehlevi, Hayatu’s-Sahabe, Akcağ Yayınları: 1/49.
__________________