Bir gun bir koylu ihtiyar gelip, kaza muftusu olan hoca efendiye oğlunu şikayet eder:
-Muhterem hocam, der, dun oğlum beni tarlada dovdu, elindeki okuzleri kovaladığımız ovendere ile vurdu. Cok canım yandı, cok ağladım, ben bunun ici mi evlat buyuttum, ben şimdi ne yapacağım bu ihtiyar halimle. Bu gun koşup sana geldim, bana bir yol goster, bana bir akıl ver. Hocam ne yapacağımı şaşırdım, yalvarıyorum sana, bana bir yardımda bulun. Muftu efendi:

-Fesubhanallah, der. Bir evlat, babaya nasıl el kaldırıp dover.! Peki sen oğluna dinini oğrettin mi? Ana-babanın hakkının buyukluğunu oğluna anlatmadın mı? Kucukken ahlak, terbiye dersleri vermedin mi? Koylu:

-Kıymetli hocam! Koy halini biliyorsunuz, bu sizin malumunuz oğretemedim. Koy yerinde iş va guc var, hayvanlar gudulmek ister, cift var, odun var. Bunlar hep yapılması gereken işler. Muftu efendi gozu yaşlı ihtiyara:

-O halde ihtiyar koylu baba! Oğlunun kusuruna bakma, o seni cift surduğu okuzleri zannetmiştir. Cunku oğlunun yanında seninle, okuzleri arasında bir fark yoktur. Oğluna baba kıymeti oğretmemişsin. O okuzlere vuruyorum diye sana vurmuş. Yoksa bir evlat babaya el kaldıramaz, diyerek koylunun oğluna karşı babalık vazifesini yapmadığını ve eksik yaptığını anlatmıştır.
__________________