Resul-i ekrem efendimiz, KÂbe’yi tavaf eden birinin gozyaşları icinde (Ey Beytin sahibi, bu beytin hurmetine beni affet) diye ağlayarak dua ettiğini gorup buyurdu ki:
- Sucun nedir de bu kadar yalvarıyorsun?
- Cok buyuktur, imkÂnsız anlatamam.
- Yazık sana! Karalardan da mı buyuk ve ağırdır?

- Evet.

- Eyvah! Denizlerden de mi buyuktur?

- Evet.

- Goklerden de mi buyuktur?

- Evet.

- Arştan da mı buyuktur?

- Evet.

- Allahın rahmetinden de mi buyuktur?

- Hayır.

- O hÂlde neymiş bu?

- Cok zenginim. Benden kucuk bir şey istense, icimi bir ateş kaplar, bir kuruş vermem.

Resulullah efendimiz buyurdu ki:

- Aman ateşinle beni de yakma!
__________________