Bir yoksul bir mescide konaklamıştı. Actı, susuzdu. Karanlık bastıktan sonra arkasından bir tıkırtı duydu. Kendi kendine: “Kalk” dedi, “gelen galiba iyi kişi. Beni namaz kılarken gorur de iyilik eder.” Başladı namaz kılmaya. Hem de sabaha kadar hic durmadan. Hep arkadan onu seyreden kişiyi duşunuyordu. Sonra tan yeri ı...şıdı, mescidin icindeki karanlık gitti. Yolcu, gorebilmek icin yavaşca arkasına dondu, baktı.

Gordu ki, mescidin acık kalan kapısından bir kopek girmiş, ortalığı şaşkın şaşkın seyrediyor.

O zaman yolcu, ağlamaya başladı:
“Vah bana! Ah bana! Butun gece bir kopeğe yaranmak icin ibadette bulundum, beni o gorecek sandım. Halbuki beni her zaman goren Allah’ı unuttum.