Yûsuf Halveti hocasının bereketli sohbetleriyle yetişip, velî bir zÂt olunca, Rum diyÂrındaki insanları irşÃ‚d icin oraya gitmeye memur edildi. Niğde şehrine gelip, insanlar arasında Tepeviran denilmekle meşhur olan yere yerleşti. Orada bir dergÂh ve bir cÂmi inşÃ‚ etti. İnsanlara hak yolun bilgilerini, edebini oğretmekle meşgûl oldu. Cok kerÂmetleri goruldu.

Yûsuf Halvetî'nin onceleri bir zaman, kendi kendine;

“Şu anda dunyÂda kutup kimdir. Onunla goruşsem.” diye hatırına geldi. O zaman hocası onu teselli etti ve;

“Yûsuf evlÂdım! Sen bir turlu kutup gorme arzusundan vazgecmezsin. MÂdemki oyle, şimdi filan yere git. İnşÃ‚allah arzun gercekleşir.” buyurdu.

O gece hocasının işÃ‚ret ettiği yere gitti. Orada altı sÂlih kimse gordu. LÂkin arzusunu ve hocasının dediklerini unuttu ve onlara nereye gittiklerini ve kimler olduklarını sordu. Onlar da;

“Bizler yediler denen Allahu teÂlÂnın sevgili kullarıyız. Az once icimizden biri vefÂt etti. Onun yerine gececek kimseyi istişÃ‚re icin kutb-ı Âlemin yanına gidiyoruz.” dediler.

Yûsuf Halvetî de kendileriyle berÂber gitmek istedi. Onlar da;

“Peki gel!” dediler.

Tayy-i mekÂn edip bir anda KÂbe-i muazzamaya geldiler. TavÂftan sonra bir eve gidip iceri girdiler. İceride yuzu ortulu birisi vardı. Ona selÂm verdiler. Hicbir şey soylemeden bir meyyiti tabutuyla ortaya getirip namazını kıldılar. Sonra tabut semÂya yukseldi. Sonra;

“Bunun yerine kimi munÂsib gorursunuz?” diye yuzu ortulu kişiden sordular.

O zaman Yûsuf Halvetî onlara;

“Bu işi bizimle istişÃ‚re etseniz olmaz mı?” dedi.

Onlar da;

“Bu nasıl soz. Sen kendi hocanın dediğini bile unutmuşsun?” deyip sonra da başka birisini getirdiler ve onun yedilere tÂyini yapıldı. Sonra da yediler oradan cıkıp, herbiri bir tarafa gitti. O yuzu ortulu zÂt da bir tarafa yoneldi. Yûsuf Halvetî onun peşinden gitmek isteyince, o;

“Yûsuf ne oldun nedir derdin?” diye seslendi.

O zaman Yûsuf Halvetî bu sesi tanıdı ve başını kaldırıp baktığında onun kendi hocası ZÂhid Efendi olduğunu anladı. Ozurler dileyip ağladı. Hocası onun ozrunu kabûl edip bir anda Şirvan’daki dergÂhlarına donduler.
__________________