Hz. Ebu Bekirin halifeliği sırasında Medinede buyuk bir kıtlık başgostermişti. Halk ekmek yapmak icin buğday bulamaz olmuştu. Hz. Osman da bu sırada Şam’a bir ticaret kafilesi gondermiş, oradan yuz deve yuku buğday satın alarak Medineye getirmişti. Bu miktar, halkın buğday ihtiyacını karşılayabilecek kadardı.
Bazı tuccarlar derhal Hz. Osmana muracat ettiler. Şamdan getirtiği bu buğdayı satın almak istediler. Buğdayın bir olcusune 4 dinar veriyorlardı. Hz. Osman, “Sizden daha fazla veren var” dedi ve buğdayı hic kimseye satmak istemedi. Tuccarlar bu durumda teklif ettikleri fiyatı artırdılar. Fakat yine Hz. Osmandan, “Sizden daha fazla veren var” cevabını aldılar. Nihayet buğdaya verebilecekleri en yuksek fiyatı verdiler. Fakat yine Hz. Osmanın ağzından “Sizden daha fazla veren var” sozunden başka bir laf cıkmıyordu. Bazıları onun bu tutumunu, fırsat duşkunluğune ve cok kazanma hırsına bağlıyordu. Konuyu Halife Hz. Ebu Bekire anlatmaya karar verdiler. Ondan Hz. Osmanla aralarını bulmasını istediler.

Halifenin huzuruna cıkarak durumu olduğu gibi anlattılar. Hz. Ebu Bekir anlatılanları sonuna kadar dinledi ve onlara, “ Bu işte bir gariplik var” dedi. “Bana oyle geliyor ki siz Hz. Osmanın sozunu iyi anlayamadınız. O, halkın ihtiyacını fırsat bilip ondan kÂr ve cıkar elde edecek kimse değildir. Boyle davranışının mutlaka bir hikmeti vardır. Haydi beraber gidip konuyu bizzat kendisinden oğrenelim” dedi. Hep birlikte Hz. Osmanın yanına vardılar. Hz. Ebu Bekir tuccarların anlattıklarını Hz. Osmana soyledi. Ona malını nicin verilen fiyata satmadığını sordu. Hz. Osmanın bu soruya cevabı şaşırtıcıydı. Hz. Osman sadece Alllahın hoşnutluğunu kazanmak icin buğdayı yoksullara ucretsiz dağıtacağını soyledi.
__________________