Değeri Alim Abdulhay ( R.A ) hazretlerinin kitaplarından biri olan ŞemşulGayb'ta gunumuz ahir zaman meseleleri konusunda oldukca uzun bir anlatımla kaleme aldığı bir cok değerli bilgi ihtiva etmektedir.Bunlardan biride anlayanlar icin buyuk bir ibret ve mana barındıran HINZIR olayıdır.

- Kufenin oldukca uzağında bir haneye nikah kılmak icin davet edildim.ev halkı nikahtan sonra beni ve beraberimdekileri misafir ettiler.Allah ikramlarından razı olsun cok hurtmetle dolu bizi ağırladılar.Ben uykumun ardından sabah guneş doğmadan kalkıp zikrullaha durdum guneş doğuncaya kadar bu hale devam ettim.sonra bize hazırlanan sofraya oturup uğurlanma yemeğimizi yemeğe başladık.yemek yemeğe başladığımızdan kısa bir sure sonra oturduğumuz evin yakınında ki evden bağrışmalar gelmeye başladı.Misafirliğinde olduğumuz salman'a sordum.

-Ey salman nedir bu gurultu komşunda ki hal de ola ki ?
oda bana şoyle dedi ;
-Ey Abdulhay komşumun cocukları hayvanları yabanda otlatırken ailesini kaybetmiş bir domuz yavrusu bulmuşlar onun ile eğlenip ondan sebep bağırışırlar.dedi
Ben bunu duyunca yemekten hemen kalkıp koşarak gurultulerin geldiği yere gittim.Evin kapısı onune gelince evin sahiplerine seslendim
-Ey ev halkı ben Ahmet bin Hasanul askeriyim bana musadeniz varmı diye seslendim.
Evden hemen benim yaşlarında bir zat cıkıp bana :
-Ey masum-i pak ey vech-i turab sen bize hoş gelmişsin ! niye haber vermedin bilseydim seni karşılamak icin onceden hazırlığımı yapardım.dedi
bende ona Allah anışından ve hurmetinden razı olsun dedim.ben buraya sizin cocukların yabanda bulduğu domuz yavrusunu gormeye ve durumu nicedir bakmaya geldim musaden varmıdır diye sordum.
Oda beni evine kabul etti.beni cocuklarının olduğu evin bolumune goturdu.birde baktım ki cocuklar zavallı yavruya eziyet ediyorlar. bi care yavrunun sırtına değnek ile vurdukları icin kan geliyordu.Zavallı yavru korkudan duvarın kenarına sinmiş nefes nefese kalmış korkusundan bağırıyordu.Onun bu halini gorunce icim acıdı ağladım.hemen onun yanında ki cocukları uzaklaştırması icin cocukların babasını tenbihledim.oda cocukları alıp yanımdan gittiler.Bende yavaşca ve urkmuş olan domuz yavrusuna yaklaştım.onu buyuk bir sakinlikle kucakladım ve boynunu ve başını okşadım.benim sırrımın halini anlayan yavru sukunete erdi ve bağrışmayı kesti.Sonra ben yavruyu evin sahibinden istedim.oda hic zorluk cıkarmadan verdi.Yolda beni elimde domuz yavrusu ile goren bazı zatlat bana şoyle dediler.
-Ey Abdulhay bilmezmisin domuz dinimizde haramdır o necis bir hayvandır sana bu hayvana el surmek hic yakışırmı diye beni eleştirmeye başladılar.
Ben onlara hic bir cevap vermeden misafir olduğumuz eve yurumeye devam ettim.Sonra ev sahibine bana kil getirmesini ricada bulundum.Dergahımızın diğer yarenleri ile suda erittiğimiz kili yavrunun kanayan sırtına surup uzunca temiz bir bezle bağladık.Sonra ben yavruyu kucağıma alıp başını okşadım.hayvan dahada sakinleşti bizim ona bir zararımızın olmayacağını anlayıp kucağımda uyudu.bende onun bu halini gorup yerimden kalkmayarak onun rahat uyuması icin kımıldamadım.Biz bu halde iken Misafir olduğumuz evin sahibi salman bana sordu.
-Ey abdulhay bu hayvan hakkında beyan edilen hukmu sen benden daha iyi bilirsin.imdi bu hayvan biz muslumanlara haram iken senin ve yarenlerinin eline onun kanı ve derisi değdi.bu sence doğrumu ?
Bende bu sorusu uzerine salman'a şoyle dedim.
-Ey salman bu hayvanın ve haram kılınan diğer hayvanların islamda ki haram hukmu yenilmesi uzerinedir.Yoksa asla sevilmesi ve aşşağılanması uzerine değildir.Allah biz adem nesline hic bir hayvana eziyet etmemeyi vahy etmiştir.Tum peyganberlere hayvanlar hakkı konusunda mutlaka ayetler inmiştir.Tum nebilerin ummetlerine hayvanların hakkının gozetilmesi kesin emirler icinde yer almıştır.Bu mahluk benim rızkım olmaktan men edilmiştir.Cunku Allaha hamdu senalar olsun ben musluman olarak fıtratlandırılmışım.Ama ben ayrıca mumin olmak ilede fıtratlandırılmışım.Ve mumin Allahın mahlukatının birer ibret ve emanet olarak kendisine verildiğini ilmen anlamak zorundadır.Bu yavrunun hakkını korumak nerde olursa oldun kendini musluman bilen tum Allah kullarının boynunun borcudur.İyiliğin sadece insana yapılabileceğini zannedenler ateşini tutuşturmuşlardır.Onları cok acı bir azap beklemektedir.
-Ey salman sen sakın aklının kabesini nefsi yapanların islamı yorumlayışı gibi islamı yorumlama ! bilesin ki ahir zamanda oyle kimseler tureyecek ki kendilerine emanet bırakılan din ile hic bir benzerliği olmayan sapkınlık ve kibir dolu bir cemaat oluşturacaklar.onlar kendisi gibi duşunmeyenlere turlu iftiralar atacak coğunu vahşice oldurecekler.Bunuda Allah icin yaptığını soylecek kadar hududu aşacaklar.Allah onların ellerine bulaşmış tum mazlumların kanının hesabını cebbar hiddetiyle mutlaka soracaktır.
-Ey salman yakın zamanda atam Muhammedin (S.A.V) emanetine bağlı olduğunu soyleyen buna delil olarakta sozde kıldıkları namazı,tuttukları orucu,verdikleri zekatı,yaptıkları haccı ve hicreti,takındıkları tavırları isbat olarak kunlanan kişiler zuhur edecekler.onlar kendilerinin nur veren kandiller gibi islamın şerefleri olduklarını soyleyecekler.Oysa Allah onlara icinde sakladıkları pislikleri acığa vurmaları icin mutlaka cehenneme sebep olacak aldatmacayı onlara coktan vermiştir.Onlar bu hal icinde oynaşıp dururlar.
-Ey salman bir iyi niyet yapanın değil yapılanın memnuniyeti olcusunde değerlidir.
sen sakın hayvanlara zulm etme bilesin ki bu beğenmediğin mahluk kıyamette sorgudan uzak olarak yokluğa geri donecektir.bende oyle bilgiler vardır ki valla ben bunlanları desem ve sizlerde beni soylediklerimden dolayı anlayışıyınızın kıtlığından dolayı oldurseniz ; Allah diriltip diriltip yine beni sizin elinize verese ve beni durmaksızın oldursenizde ben bunları yine de soylerdim.

KAYNAK=hollymaned.blogspot.com
__________________