Yalnızlığın yuzune donduruyorum yuzumu.Tarikatlara derviş oluyorum.Nefesime bir ayna satın alıyorum sırat koprusunden, ayaklarıma bir boyunduruk.Tanrının gizli koşelerini yokluyorum.Bakıyorum her dokunuşumda ben varım.Bakıyorum her uykusuzluk bir mahpus.Şafak yangınına cıra oluyorum…

Hucremde tufanlar yaratıyorum akşamları.Ellerimi bir surahi
gibi dayıyorum alnıma.Korpe umutlar yaratıyorum kanımdan.Kıyılarıma acıyorum sut beyaz yelkenlerimi.Ustelik mavisiz duramam biliyorum.Kuytu koşelere bırakıyorum yeşermeye gocebe tohumu.Kitapsız bir ozanım,bitimsiz acılar sağıyorum…

Her gece yalnız demliyorum cayımı.Geceyi bırakıyorum dipsiz karanlıklara.Kendime bir avuc ışık almıyorum.Bir tutam huzun ciziyorum duvarlara.Her gece yetim kalıyorum ıssız yollarda.Mendilimin ucuna bir iz bırakıyorum.Bileğimden kan dokuyorum ustune.Uzak dostlara selam gonderiyorum.Bozulmaz bir guncenin yaprakları gibi,kederden derviş kanatlarımı cırpıyorum…

Aklımla duyularımı yan yana koyuyorum.Dingin imgeler damıtıyorum suskunluğumdan.Pırıl pırıl gunduzler yaratıyorum,dilsiz sular.Olumden kayalar koyuyorum onume,elleri zehir zıkkım bağlar.Guneşi akıtıyorum mor ovalara.Koşesine cekilmiş akıllı bir deliyim,usturayla kazıyorum gunahlarımı…

Ağrılar kuşatsın diye gozlerimi geceden hazırlıyorum.Bir ofkenin sozleri zorluyor icimi.Yatağa yattıkca azgın bir sel oluyor govdem.Gunduzden kalma huzunlerle yarım uykulara varıyorum.Kitapsız bir ozanım ben.Yazılarıma imza atmıyorum.Hepsini size bırakıyorum ey insanlar.Kendime bir şey almıyorum.


cetin altunguneş


__________________