Hazret-i Server-i kÂinÂt ve mefhar-ı mevcûdÂt, Resûlullah (sav), bir gun meclis-i şerîflerinde kabr azÂbını, munker ve nekîrin ne yol ile gelip, heybet ile suÂl etdiklerini beyÂn buyurdular.

Hazret-i Omer (r.a) sordu ki,

-YÂ Resûlallah! Biz kabre girdikden sonra, bu akıl bize verilip, sonra mı suÂl olunuruz, yoksa verilmeden mi suÂl olunuruz.

Hazret-i Resûl-i ekrem (sav) buyurdular ki,

-Şimdi ne aklda isen, kabrde de boyle olursun.

Omer (r.a) hazretleri dediler ki,

-Boyle oldukdan sonra, uzulmeğe luzûm yokdur.

Sonra, Hz.Omer (r.a) vefÂt etdi. Kabre defn etdikden sonra, Hz.Alînin (r.a) falan zemÂnda, Hz.Omerin boyle soylemiş olduğu hÂtırına geldi. Goreyim davÂsının erimidir, diyerek kabrine geldi. MubÂrek gozlerini yumup, kalb-i şerîflerini Hz.Omerin ahvÂline yoneltip, tam bir teveccuh ile murÂkabeye vardıklarında, Allahu teÂl gozlerinden perdeyi kaldırıp, durumu muşÃ‚hede etdiler. Gorduler ki, Munker ve Nekîr heybetle gelip,

Hz.Omere dediler ki,

-Rabbin kim, dînin nedir, Peygamberin kimdir.

Hazret-i Omer onlardan suÂl buyurdular ki,

-Yedinci gokden buraya kadar, ne mikdÂr yol geldiniz.

Dediler ki,

-Yedibin yıllık yoldur.

Hazret-i Omer (r.a) buyurdular ki,

-YÂ siz yedibin yıllık yoldan gelinceye kadar HÂlıkı unutmadınız. Bugun evimden cıkıp, kabre gelince, Rabbimi ve dînimi ve Peygamberimi nasıl unuturum. Melekler dediler ki,

-YÂ Omer biz de senin boyle cevÂb vereceğini bilirdik. LÂkin bu heybetle gelip, suÂl etmeğe memûruz.

Sonra, Hz.Alî (ra) mubÂrek gozlerini acıp, Allahu teÂl mubÂrek etsin, Omer da'vÂsının eri imiş, dedi.

Hazret-i Omerin (ra) hilÂfet muddetleri on sene, altı ay, yedi gundur. Omru şerîfleri altmışuc sene on gundur.

Kaynak: Menakıb-i Cihar Yar-i Guzin
__________________