Yine Zunnun-ı Mısri-nin şoyle dediği rivayet edilmiştir. Bir gun elbiselerimi yıkamak icin Nil nehrinin kenarına gitmiştim. Nehrin kenarında dururken, bir de baktım ki, gorulmemiş şekilde buyuk bir akrep bana doğru geliyor. Cok korkmuştum.

Beni onun şerrinden koruması icin Cenabı Hakk’a sığındım. Akrep nehre geldiğinde, sudan buyuk bir kurbağa cıkıp akrebe doğru geldi. Akrep kurbağanın sırtına binip suyun uzerinde yuzup gittiler. Ben de onların arkasından yuruyup, peşlerini takip ettim.

Nehrin karşı yakasına gectiklerinde, akrep kurbağayı bırakıp dalları buyuk, golgesi cok olan bir ağacın yanına gitti. Birde baktım ki, ağacın altında Allah’a asi bir genc mışıl mışıl uyuyor. Kendi kendime:

“La havle vela kuvvete illa billa. Bu akrep nehrin otesinden buraya bu genci sokmak icin geldi” dedim ve icimden, akrep gence yaklaştığı zaman hemen onu oldurmeye karar verdim, Akrebe yakın bir yerde durdum. Bir de baktım ki, karşıdan buyuk bir yılan, genci oldurmek icin gence doğru geliyor. Akrep ona hucum etti, uzerine cıkıp başını sokmaya başladı. Akrep yılanın olmesine kadar başını sokmaya devam etti.

Yılan oldukten sonra, akrep nehre dondu. Kurbağa da onu orda bekliyordu. Akrep kurbağanın sırtına bindi, nehrin oteki yanına gectiler. Ben arkalarından onlara bakıp duruyordum. Nihayet donup gencin yanına geldim, uyuyan gencin başucunda durarak şu beyitleri soyledim:

“Ey uyuyan, Allah seni karanlığın icindeki her turlu kotulukten korur. Yuce Allah’tan gozler nasıl uyurki sana ondan butun nimetlerin faydaları gelir.”

Genc benim bu sozlerimden uyandı. Kendisine hadiseyi anlattım. Bunun uzerine genc tevbe etti, kotulukten vazgecip iyilerden oldu ve olunceye kadar hayatı boyle devam etti. Allah ona rahmet etsin.
__________________