Azîz Mahmûd HudÂyî bir gun, Sultan Ahmed Hanla sarayda sohbet ediyordu. Bir ara abdest tÂzelemek istedi. İbrik ve leğen getirdiler. PÂdişÃ‚h hocasına hurmeten ibriği eline aldı ve abdest suyunu doktu. Sultan Ahmed Hanın annesi de kafes arkasında havluyu hazırlamıştı.

VÂlide Sultan kalbinden;

"Azîz Mahmûd HudÂyî'nin bir kerÂmetini gorseydim." diye gecirmişti.

Bunun uzerine Mahmûd HudÂyî, VÂlide Sultan'ın gonlunden gecenleri anlayarak; "

Hayret! BÂzıları bizim kerÂmetimizi gormek isterler, Halîfe-i rûy-i zemîn'in elimize su dokup, muhterem vÂlidelerinin havlu hazırlamasından daha buyuk kerÂmet mi olur?" buyurdu.

Kaynak: Evliyalar Ansiklopedisi, İhlas Yayınları
__________________