Sultan-ul Arifin Bayezid-i Bestami (k.s) Hazretlerini, bir gece uyku bastırıp, sabah namazına uyanamadı.Sabahleyin namazını kaza edip o kadar ağladı ve inledi ki, sonunda kendisine ilham olundu ve şoyle dendi:
-“Ey Bayezid, bu gunahını affeyledim.Bu pişmanlık ve ağlamana da, ayrıca yetmiş bin namaz sevabı ihsan eyledim.”
Aradan bir muddet gectikten sonra onu, yine uyku bastırdı.Şeytan gelip Bayezid-i Bestami (k.s) Hazretleri`nin mubarek ayağından tutarak uyandırdı ve;
-“Kalk namazın gecmek uzeredir.” dedi.Bayezid-i Bestami (k.s) Hazretleri, Şeytan`a;
-“Ey mel`un! Sen hic boyle yapmazdın.Herkesin namazının gecmesini kazaya kalmasını isterdin.Şimdi nasıl oldu da benin uyandırdın?” buyurunca,Şeytan şu cevabı verdi:
-“Birkac ay once sabah namazını kacırdığında, pişmanlığın ve uzuntun sebebi ile cok ağlayıp inlediğin icin affolunmuş idin ve ayrıca yetmiş bin namaz sevabı almıştın.Bu gun, onu duşunerek sadece vaktin namazının sevabına kavuşasın da, yetmiş bin namaz sevabına kavuşamayasın diye seni uyandırdım.” dedi.
__________________