Ali, ilkokulda okuyan cok başarılı bir oğrenciydi. Oğretmeni ve arkadaşları tarafından cok seviliyordu. Her zaman duzenliydi. Anne, babasına ve buyuklerine karşı saygılı bir cocuktu. Ancak Ali, yaşadığı olaylar karşısında cok fazla heyecanlanıyor, olmadık şeyler icin endişeleniyordu. Orneğin okulda sınav olacakları zaman dersine calışmış olmasına rağmen icinde korku duyuyor, “ya kotu not alırsam?” diye duşunerek kendini uzuyordu. Coğu zaman bu endişesi yuzunden dikkati dağılıyor, hatta bildiği bir soruya yanlış cevap verdiği de oluyordu. Ali yapamadığı bir şey olduğunda veya olmasını istediği bir şey olmadığında hemen uzuntuye ve umutsuzluğa kapılıyor, neden yapamadığını, neden olmadığını duşunerek kendi kendine kızıyordu.
Ali o gun okuldan eve donduğunde cok sevincli ve her zamanki gibi heyecanlıydı. Annesi mutfakta yemek hazırlıyordu. Ali okulda olanları hemen annesine anlatmaya başladı:
Ali: Anneciğim, hafta sonunda okulumuzun duzenlediği pikniğe gideceğiz. Orada guzel yemekler yiyecek, top oynayacak, yuruyuş yapacak, şarkılar soyleyip oyunlar oynayacağız. Ne guzel değil mi?
Anne: Evet Aliciğim, gercekten cok guzel bir habermiş. Hadi şimdi ellerini yıka ve odevlerini yapmaya başla bakalım.
Ali annesinin sozunu dinledi. Elini yuzunu yıkadı, onluğunu cıkardı ve odevlerini yapmaya başladı. Ancak heyecanı hala gecmemişti. Piknikte ne kadar cok eğleneceklerini duşunuyordu. Bir an aklına bir şey geldi. icinden "Ya hafta sonu gelmeden hastalanırsam? O zaman pikniğe gidemem. Arkadaşlarım oyunlar oynarlarken ben evde hasta yatağımda yatmak zorunda kalırım" diye duşundu. Bir an icini bir sıkıntı kapladı. Butun neşesi kacmıştı. Odevlerini yaparken bir yandan da bunu duşunmeye başladı.
Akşam yemeği vakti geldiğinde Ali’nin babası da eve gelmişti. Annesi Ali’yi yemeğe cağırdı. Hep beraber sofraya oturdular. Ali, aklına gelen kotu duşunce sebebiyle cok sessiz ve keyifsizdi. Ondaki bu değişiklik annesini cok şaşırttı. Ali’nin bu durgun hali babasının da dikkatini cekmişti. Her zaman olduğu gibi sohbet etmeye başladılar.
Baba: Aliciğim bugun okulda neler yaptın anlat bakalım?
Ali: Yeni bilgiler oğrendik babacığım. Matematik dersinde tahtaya kalktım ve oğretmenin sorduğu problemi doğru olarak cozdum.
Anne: Bugun okulda aldığın guzel haberi babana da soylemeyecek misin Ali?
Ali: Hafta sonu pikniğe gideceğiz.
Baba: Ne kadar guzel bir haber bu Ali, ama sen bu habere pek sevinmemişsin galiba?
Anne: Aslında okuldan geldiğinde cok sevincliydin, neden uzgun gorunuyorsun?
Ali: Evet cok sevincliydim ama aklıma gelen bir duşunce yuzunden canım sıkıldı.
Baba: Neden canın sıkıldı Ali?
Ali: Ya hafta sonuna kadar hastalanır da pikniğe gidemezsem, o zaman cok uzulurum.
Anne: Aliciğim şu anda boyle bir şey yok ve daha sonra olup olamayacağını da şimdiden bilemeyiz. Ya olursa diye olmadık bir şeye uzulmen doğru mu?
Baba: Bak Ali. Şeytan aklına boyle kotu duşunceler getirerek, olmadık şeylerle icinin sıkılmasına sebep olur. Buna vesvese yapmak denir. insanın aklına gelen butun kotu duşunceler, kalbinde hissettiği sıkıntılar, şeytanın insanlara fısıldadığı vesveselerdir. Boyle bir durumda ne yapmamız gerektiğini yuce Allah Kuran’da bize şoyle bildirmiştir:

“Eğer sana şeytandan yana bir kışkırtma (vesvese) gelirse hemen Allah’a sığın. Cunku O işitendir, bilendir.” (Araf Suresi, 200)

Anne: Aliciğim sen de aklına boyle kotu duşunceler geldiğinde hemen Allah’a sığın ve O'na dua et.
Baba: Hayatımızda başımıza gelen her olay Allah’ın kaderimizde onceden belirlemiş olduğu olaylardır. Allah bizim icin her olayda en hayırlısını dilemiştir. Eğer sen pikniğe gidemezsen mutlaka bu daha hayırlıdır. Bazı insanlar herşeyde bir hayır olduğunu unutup, başlarına gelen bir olay karşısında uzuntuye kapılırlar. Oysa Allah o kişiyi belki de daha kotu bir olaydan korumuştur. Ancak boyle duşunmedikleri icin her zaman uzuntu ve sıkıntı icinde yaşarlar.
Ali: Evet cok iyi anladım. Bundan sonra aklıma gelen kotu duşuncelerden hemen Allah'a sığınacağım ve bana herşeyin en hayırlısını verdiği icin Allah’a şukredeceğim.


__________________