Kadının biri henuz emekleme doneminde olan yavrusunu da alarak catıya cıkmıştı. Kendisi bir işle meşgulken cocuk da annesini izliyordu. Bir ara annesini takip ederken ansızın catıdaki suyoluna yuvarlandı. Anne, cocuğunun duşmekte olduğunu gorunce acı bir cığlık atıp yavrusuna doğru koştu. O sırada sokaktan gecenler bu manzarayı gorunce aşağıdan olanları izlemeye koyulmuşlardı. Zaman az olduğu icin ellerinden bir şey gelmiyordu. Derken cocuk cığlık sesleri arasında hızla yere duştu. Cocuk henuz havadayken oradan gecmekte olan takvalı bir mumin, “Allah’ım onu yakala!” diye bağırdı. Gorulen manzara bir anda herkesi buyulemişti. Zira cocuk, olduğu gibi havada kalakalmıştı. Kalabalığın arasından one cıkan bu mumin, şaşkın bakışlar arasında havada duran cocuğu eline alarak yere bıraktı.

Bu manzarayı goren herkes bir anda adamın etrafını kuşatıp eline ayağına kapandı. Bunun uzerine mumin adam şoyle cevap verdi: “Ey ahali! Bu olay size yeni ve ilginc bir olay gibi gelmesin. Ben bir omurdur Allah’a itaat ediyorum. Bir kere de O, kulunun cağrısına icabet etmişse şaşılacak şey bunun neresinde?”

Bir hadis-i kudsî’de Allah-u Teala şoyle buyurmuştur: “Kim benimle oturup kalkarsa ben de onunla oturup kalkarım ve kim bana itaat ederse ben de onun her istediğini yaparım.
__________________