Gavres isminde cesur bir kabile reisi, kimse gormeden, yanına kadar gelerek, yalın kılıc elinde olduğu halde, Resûl-i Ekrem AleyhissalÂtu VesselÂm'a, "Şimdi seni elimden kim kurtaracak?" diyor.
Adeta kainatı ihtizaza getiren bir ses duyuluyor, "Allah!.." Efendimiz'in (sallallahu aleyhi ve sellem), cesareti ve mehîb sesi karşısında Gavres, iki omuzu ortasına gaibden bir darbe yemiş gibi kılıc elinden duşuyor, yere yuvarlanıyor. Allah Resûlu, kılıcı eline alıyor, "Ya şimdi seni benden kim kurtaracak?" diyor. Ama onu cezalandırmıyor, affediyor. O adam kabilesinin yanına gidince herkes hayrette kalıyor. "Ne oldu sana? Nicin bir şey yapamadın?" diyorlar. O şoyle cevap veriyor: "Ben şimdi insanların en hayırlısının yanından geliyorum." Evet, bir insanın guclu olduğu zaman affedici olması cok muhimdir. Allah Resûlu (sallallahu aleyhi ve sellem), guclu olduğu anın hakkını da veriyor. Elinde guc ve guce ait imkÂnlar olmadığı zaman da Asıl Guc Kaynağı'na dayanıyor. Hemen "L havle vel kuvvete ill billÂh" cephanesini harekete geciriyor.

İşte bu hadise de gosteriyor ki, O'nda tevekkulun cok cok ustunde bir sika ufku vardı ve "...Allah seni, zarar vermek isteyenlerin şerlerinden koruyacaktır. Allah kÂfirleri muradlarına erdirmez." (MÂide, 5/67) ayeti, O'nun icin sika ufkunda bir beyandı. Ama onu, bizim icin tevekkule bir cağrı sayabilirsiniz. "Allah'a tevekkul edin, korkmayın. Allah kefil olarak size yeter. Yardımcı arıyorsanız Allah size yeter. Dost isterseniz Allah yeter." demektir.

Bu acıdan iki şeye cok dikkat etmemiz lazımdır: Birincisi, o daire-i kudsiye icine girebilmek, yani, ihlÂs dairesi icinde ihlaslılar, sadıklar, vefalılar ve adanmışlarla beraber olmak; ikincisi, Allah'a (celle celÂluhu) cok guvenmek, cok itimat etmek ve uzerimize duşen vazifeyi mutlaka yapmak.

Bu faslı şimdilik, Bediuzzaman Hazretleri'nin sozlerine kulak vererek bitirelim: "Evet, Resûl-i Ekrem AleyhissalÂtu VesselÂm cıktığı vakit, değil yalnız bir taifeye, bir kavme, bir kısım ehl-i siyasete veya bir dine, belki umum padişahlara ve umum ehli dine tek başıyla meydan okudu. HÂlbuki onun amcası en buyuk duşman ve kavim ve kabilesi duşman iken, yirmi uc sene nobettarsız, tekellufsuz, muhafazasız ve pek cok defa suikasta maruz kaldığı halde, kemÂl-i saadetle, rahat doşeğinde vefat edip mele-i ÂlÂya cıkmasına kadar hıfz ve ismeti, "Allah seni, zarar vermek isteyenlerin şerlerinden koruyacaktır." (Maide, 5/67) ayetinin ne kadar kuvvetli bir hakikati ifade ettiğini ve ne kadar metin bir nokta-i istinad olduğunu, guneş gibi gosterdi."

Kaynak

__________________