Hz. İbrahim Halilullah misafiri cok severdi. Hatt bir defasında misafirsiz yemek yemeyeceğim diye nezretmişti. Evinde her misafir bulundurur, misafir gelmezse kendisi arar bulur, yine misafirle yemek yerdi. Hikmeti ilÂhî bir defa oyle oldu ki, tam bir ay misafir gelmedi.

Hz. İbrahim de misafirsiz yemek yemeyeceğine dair nezrettikleri icin, bir ay yemek yemedi. Bir ay sonra da misafir gelmeyince, kendisi aramaya cıktı. «Acaba benim gibi misafire itibar eden bir kimse daha var mıdır?» diye duşunerek gidiyordu. Bir misafir bulmak icin hayli yol katettikten sonra bir de baktı ki, oralarda bir adam daha gezmekte. Ona:

— Ne arıyorsun buralarda? diye sordu. O zat:

— Misafirsiz yemek yemeyeceğim diye nezrettim, uc aydan beri bir misafir gelmedi, misafir aramaya cıktım. Şimdi Allah seni gonderdi. Buyurun eve gidip yemek yiyelim, diyerek Halilurrahman’ı evine davet etti.

Hazreti ibrahim hayrete duşmuştu. Kendisi bir aydır actı ama, o zat, uc aydan bu yana bir şey yememişti. Eve gittiler, Allah ne verdi ise yediler, sohbet ettiler, ibadet ettiler, ayrılma zamanı geldiğinde o zat-ı şerif bir odanın kapısını acarak: «Bu icerdeki kıymetli şeylerden ne beğenirsen al!» dediğinde, Hazreti ibrahim:

— Bana dua eyle, dedi.

Fakat o, cok zamandan beri dua etmediğini ve Allah’a dua etmeye de artık dilinin varmadığını soyleyerek, kendisini mazur gormesini diledi.

Hazreti İbrahim:

— Nicin duayı terkettiniz? diye sordu. O:

— Senelerdir Allah’tan bir isteğim var, Allah o isteğimi yerine getirmedi. Ben de demek ki benim duam kabule şayan değil ki, Cenab-ı-Allah kabul etmiyor diye bir daha dua edemiyorum, dedi.

Hz. İbrahim isteğinin ne olduğunu sorduğunda o mubarek zat:
— Allah’ın Resûlu Halilurrahman, dunyada benim zamanımda yaşıyormuş. Fakat bu zamana kadar onu gormek nasip olmadı. Allah’dan, O’nu bana gostermesini istedim, O da kabul edilmedi, dediğinde Hazreti İbrahim:

— Ey Allah’ın aşık, sadık kulu: Mujdeler olsun sana, Allah senin duanı kabul etti. İşte ben, Halilullah İbrahim nebiyim. Cenab-ı Allah, bu guzel ahlÂkından dolayı, beni senin evine misafir etti. Ben de bir aydan beri misafirsiz yemek yemeyeceğim diye ac gezdim ve bir misafir aramak kasdıyla yola cıkmıştım. Demek senin duan kabul olunduğu icin Allah beni ta buralara kadar getirip seninle goruşturdu, buyurdu.

Cenab-ı Allah misafire olan hurmetinden dolayı, onun evine Peygamberini gondererek memnun etmişti.ALINTI#
__________________