Salih kulların birinden şoyle nakledildi: bir zÂt Allah Azze ve Celle’ye kırk sene boyunca ibadet etti. Bir gece icine gelen bir şevkle şoyle dua etti.

– Ey Allah’ım! Cennette benim icin neler hazırladın, bana goster! Nasip edeceğin guzel hurileri gormeyi arzu ediyorum.!

Henuz sozunu tamamlamamışken mihrap ikiye ayrılıp icinden cok guzel bir huri cıktı. Oyle bir huriydi ki şayet dunyaya cıksa, guzelliğiyle dunyadaki herkesi şaşırtıp fitneye uğratabilirdi. Bu huriyi goren salih zÂt ona :

– Sen insan mısın yoksa cin mi? Diye sordu.

Bu soru uzerine huri de şu beyitleri okudu.

MevlÂya niyazda bulundun, bildi senin istediğini

Verdi sana umduğunu, kaldırdı senden musibeti

Gonderdi sana, dost olayım diye beni

Gece boyunca sesleniyorum eğer duyuyorsan sen beni

Bunun uzerine salih zÂt:

– Ey huri! sen kimin icin gonderildin? Diye sordu.

– Senin icin.

– Peki benim senin gibi kac hurim daha var?

Yuz tane. Ve her bir hurinin de yuz hizmetcisi vardır: her hizmetcinin de yuz uşağı var: her uşağında yuz kahyası vardır:

Bunları duyunca icini bir mutluluk burudu ve merakla şoyle sordu:

– Ey huri! Kendisine benden daha fazla mukÂfat verilen biri var mı?

– Ey zavallı! Sana verilen şu mukÂfat hayrı az olan şu kimselerin mukÂfatıdır ki, Yuce Allah’dan af dilerim, derler, gunahları bağışlanır. Sonra guneş batarken yine Allah’tan Bağışlanmayı isterler, Allah, yine onları bağışlar:

Huri sonra şu beyitleri okludu:

O MevlÂnın oyle secilmiş kulları vardır ki sevgisi icin

Secmiştir onları zamanlardan KÂlû BelÂ’da

Secmiştir onları yaratılanları henuz yaratmadan

Onlar hikmet ve beyÂnın emanetleridir.

İMAM YÂFÎÎ

ALINTI#
__________________