Adaletiyle meşhur Hz. Omer (r.a.), ezanın okunmasıyla birlikte camiye yonelmişti. Arkasından gelen kucuk bir cocuk, Hz. Omer’i (r.a.) gecip hızlı adımlarla ilerledi. Hz. Omer (r.a.), cocuktaki bu telaşın neden kaynaklandığını merak etti. İcinden “Acaba bir derdi, bir sıkıntısı mı var?” diye gecirdi. Hemen yetişip “Yavrum, hayırdır, telaşlı tekalşlı nereye gidiyorsun?” diye sordu. Hz. Omer’i (r.a.) tanımayan cocuk:
– Camiye gidiyorum amca!
Hz. Omer (r.a.) şaşırmıştı. Zira cocuk, cok kucuktu. Hz. Omer (r.a.), hayretini gizlemeyerek cocuğa şoyle dedi:
– Yavrum, sen daha kucuksun! Namaz sana farz değil, bu kadar telaşa gerek yok ki!
Cocuk, Hz. Omer’in (r.a.) bu sozune katılmadığını belirten bir tavırla cevap verdi:
– Amca, amca! Bu işin buyuğu kucuuğu olmaz! Mahallemizde daha dun bir cocuk oldu. Ustelik o, benden de kucuktu. Olum denen gerceğin buyuk kucuk ayırdığı yok! O yuzden her yaşta buna hazır olmak gerek. Hem bu yaşta namaza alışmazsam buyuyunce zor gelebilir!

Olum, buyuk kucuk ayırmaz. Her işimizi sanki hemen olecekmişiz gibi itinayla yapmalıyız.ALINTI#
__________________