Bir gun Efendimiz Hz. Ali ye sorar der ki ;
Ya Ali Allah ı seviyor musun ? Evet Ya resulullah
Peki Beni seviyor musun ? Evet Ya resulullah
Peki Anne babanı seviyor musun ?
Evet ya resulullah Peki cocuklarını seviyor musun?
Evet ya resulullah Peki bunların hepsini bir kalpte nasıl yapıyorsun?
diye sorunca, Hz. Ali bu beklemediği soru karşısında şaşırmış ve cevap verememişti. Bunu duşunmem gerek diyerek oradan ayrılmıştı..
Hz. Ali duşunceli bir şekilde dolaşırken eşi Hz. Fatıma eşinin duşunceli olduğunu fark edince kendisine sorar :
'Nedir bu hal ya Ali' der. "Eğer bu duşunceliliğin dunyevi kaygılardan dolayı ise sana yakışmaz bırak gitsin. Yok bu halin Rahman i kaygılardan dolayı ise anlat
birlikte cozum bulmaya calışalım" der.
Hz. Ali, efendimizle gecen diyaloğu birbir Hz. Fatıma ya anlatır. Hz. Fatıma durumu oğrenince tebessum eder ve Hz. Ali ye der ki:
"Git babama ve de ki :
Kişi Allah ı aklı ve ruhuyla sever..
Peygamberimizi kalbiyle sever..
Anne babasını saygısıyla sever..
Eşini nefsiyle sever..
Cocuklarını şevkatiyle sever..
Hz. Ali aldığı bu cevap karşısında memnun olur ve hemen Peygamberimizin yanına gelir.
hz. Fatıma dan oğrendiklerini Peygamber efendimize anlatır.
EFendimiz cevabı alınca tebessum eder ve der ki:
Ya Ali bu bana getirdiğin bir guldur ve o gul nubuvvet ağacından koparılmıştır..
__________________