ŞEYTAN İLE ODUNCUNUN DOVUŞU
Odunculukla hayatını kazanan bir zat vardı. Allah'a karşı kulluk" vazifesini yapar, kimsenin ekşisine tatlısına karışmazdı. Bu zahit kişinin bulunduğu koyun yakınında bir koy daha vardı, onlar da dağda kutsal diye kabul ettikleri bir ağaca taparlar, ondan meded beklerlerdi.
Oduncu, bir gun: «Şunların Allah diye taptıkları ağacı kesip odun edeyim, pazarda satarak ekmek parası kazanırım; hem de, bir kavmi Allah'a isyandan kurtarmış olurum» diye duşunerek Allah rızası icin ağacı kesmeye karar verdi.
Dağa doğru giderken karşısına acaip suratlı pis bir adam cıkarak nereye gittiğini sordu. Oduncu:
- Halkın Allah diye taparak Allah'a isyan ettikleri ağacı kesmeye gidiyorum, dedi. Adam, oduncuya:
- Ben şeytanım... O ağacı kesmene musaade etmiyorum, deyince zahit oduncu, şeytana cok kızmıştı.
Oldurmek icin hucum ederek yere yatırdı ve uzerine oturup hancerini boğazına dayadı.
Şeytan zahide:
- Ey zahid, sen beni olduremezsin. Allah bana kıyamete kadar musaade etmiştir. Fakat gel o ağacı kesme, seninle anlaşalım. Ben sana her gun bir altın vereyim, sen de ağacı kesmekten vazgec. Hem el ağaca tapıyormuş, gunah işliyormuş senin neyine gerek, altınını al işine bak, dedi.
Adam şeytanı bırakmıştı. Şeytan adama, akşam yatıp sabahleyin yastığının altına bakmasını soyledi ve anlaşarak ayrıldılar.
Adam ağacı kesmekten vazgecip, evine donmuştu.. Akşam yatıp sabahleyin yastığının altına baktığında, altını gordu. Memnun olmuştu, ikinci gun oldu. Fakat bu sefer şeytan altını koymamıştı. Adam kızıp baltasını aldığı gibi dağa ağacı kesmeye gitti. Fakat yolda yine şeytanla karşılaştılar. Adam şeytana iyice kızmıştı. Gorunce:
- Seni sahtekÂr seni, kandırdın değilmi beni?., diyerek uzerine hucum etti.
Fakat evvelkinin tam tersine bu sefer şeytan adamı tuttuğu gibi altına aldı. Adam şaşırmıştı. Bu nasıl hÂl der gibi şeytanın yuzune bakıyordu. Şeytan:
- Hayret ettin değil mi? Nicin bana yenildiğinin sebebini soyleyeyim: Dun sen Allah rızası icin ağacı kesmeye gidiyordun. Seni değil ben, dunyadaki butun şeytanlar bir araya gelsek yine yenemezdik. LÂkin şimdi Allah rızası icin değil de, sana altını vermediğim icin kızdığından gidiyorsun, işte o yuzden bana mağlup oldun ve sana ağacı kesmene musaade etmeyeceğim, dedi.
Kaynak: Buyuk Dini Hikayeler, Osmanlı Yayınevi
__________________