Hızıra Soyle

[IMG]file://BURHANTURAN/MSN%20Messenger/ykl/Yeni%20Klas%F6r/dini%20hikayeler/bediuzza1.jpg[/IMG]Bediuzzaman Saidi Nursi Emirdağ veya Afyon hapishanesi'nde yatarken, bir gece Konya'nın Ladik kasabasına Ahmed Ağa'nın yanına geldi. Ahmed Ağa'nın yanında o anda sadece oğlu Zekeriya vardı.

Bediuzzaman tayy-i mekan ederek gelmişti. Ahmed Ağa'nın odasının eşiğinde, ellerindeki kelepceyi ve ayaklarındaki zincirleri cozdu, iceri girdi:
"- Bu cıksın, dedi,
Zekeriya'dan oturu, konuşacaklarım var..."
Ahmed Ağa:
"-Mahzuru yok kardeşim, yabancımız değildir, oda duysun ..." dedi.
Bediuzzaman:
"-Ahmed Ağa, ustada - Hızıra - soyle, tahammulum kalmadı, dedi.Ahmed Ağa:
"-Olur, soyleyelim kardeşim Said" dedi.

Bediuzzaman tekrar anında kelepceyi ellerine zincirleri ayaklarına takarak geri dondu.

Bir muddet sonra aynı şekilde Bediuzzaman yine geldi ve:
"-Soyledin mi Ahmed Ağa?... Ne oldu netice?", diye sordu.
Ahmed Ağa:
"- Soyledim kardeşim Said, soyledim" dedi.
Bediuzzaman:
"-Ne dedi Ustad? " diye sordu.
Ahmed Ağa:
"-Sabretmeni soyledi" dedi.

Bediuzzaman bu cevabı alınca, bu defa kapıdan değil, pencereden cıkıp gitti. Yine elleri kelepceli, ayakları zincirli idi.

Şimdi soyle bir sorulsa, hem tayy-i mekan edebiliyor, hapishaneye girip cıkabiliyor, kelepcelerini cozup takıyor. Hemde hapishaneden cıkmak icin Hazreti Hızır'dan yardım istiyor... Bu nasıl oluyor diye bir soru akla gelebilir.

Evliyalar bu guce sahiptirler. o kuvvet ve o tasarruf ellerinde var ama, izin almadan kullanamazlar. İşte Bediuzzamanda o tasarruf kendisinde olduğu halde ustadı Hızır'dan izin almadan kullanamamıştır.
Kaynak : Ladikli Ahmet Ağa, Mustafa Ozdamar
__________________