MevlÂn CelÂleddîn-i Rûmî'ye felsefecilerden bir grup geldi. SuÂl sormak istediklerini bildirdiler. MevlÂn hazretleri bunları Şems-i Tebrîzî'ye havÂle etti. Bunun uzerine onun yanına gittiler. Şems-i Tebrîzî hazretleri mescidde, talebelere bir kerpicle teyemmum nasıl yapılacağını gosteriyordu. Gelen felsefeciler uc suÂl sormak istediklerini belirttiler, Şems-i Tebrîzî;
-Sorun! buyurdu.
İclerinden birini başkan sectiler. Hepsinin adına o soracaktı.

Sormaya başladı:
-Allah var dersiniz, ama gorunmez, goster de inanalım.
Şems-i Tebrîzî hazretleri;
-Obur sorunu da sor! buyurdu.
O;
-Şeytanın ateşten yaratıldığını soylersiniz, sonra da ateşle ona azÂb edilecek dersiniz hic ateş ateşe azÂb eder mi? dedi.
Şems-i Tebrîzî;
-Peki oburunu de sor! buyurdu.
O;
-Âhirette herkes hakkını alacak, yaptıklarının cezÂsını cekecek diyorsunuz. Bırakın insanları canları ne istiyorsa yapsınlar, karışmayın! dedi.

Bunun uzerine Şems-i Tebrîzî, elindeki kuru kerpici adamın başına vurdu. Soru sormaya gelen felsefeci, derhÂl zamÂnın kÂdısına gidip, dÂvÂcı oldu.
Ve;
-Ben, soru sordum, o başıma kerpic vurdu. dedi.
Şems-i Tebrîzî;
-Ben de sÂdece cevap verdim. buyurdu.
KÂdı bu işin acıklamasını istedi. Şems-i Tebrîzî şoyle anlattı:
- Efendim, bana Allahu teÂlÂyı goster de inanayım, dedi. Şimdi bu felsefeci, başının ağrısını gostersin de gorelim.
O kimse şaşırarak;
- Ağrıyor ama gosteremem, dedi.

Şems-i Tebrîzî;

- İşte Allahu teÂl da vardır, fakat gorunmez. Yine bana, "şeytana ateşle nasıl azÂb edileceğini" sordu. Ben buna toprakla vurdum. Toprak onun başını acıttı. HÂlbuki kendi bedeni de topraktan yaratıldı. Yine bana;"Bırakın herkesin canı ne isterse onu yapsın. Bundan dolayı bir hak olmaz." dedi. Benim canım onun başına kerpici vurmak istedi ve vurdum. Nicin hakkını arıyor? Aramasa ya! Bu dunyÂda kucuk bir mesele icin hak aranırsa, o sonsuz olan Âhiret hayÂtında nicin hak aranmasın?" buyurdu.
Felsefeci, bu guzel cevaplar karşısında mahcûb olup, soz soyleyemez hÂle duştu.
__________________