Resul-i Ekrem (s.a.v her zamanki gibi meclisinde oturmuş ve dostları da etrafında halka şeklinde, onu bir yuzuk taşı gibi ortaya almışlardı. Bu arada eski elbiseli fakir bir musluman kapıdan iceriye girdi. İslami adetlere gore herkes her hangi mevkide olursa olsun bir oturuma girince nerede boş yer bulursa hemen oraya oturmalıdır. 'Benim canım şurasını istiyor' goruşuyle ozel bir yere oturmak gerekmez. O adam etrafına bakındı ve boş bir yer buldu; gitti oraya oturdu. Tesadufen ileri gelen zenginlerden birisinin yanına oturmuştu. Zengin adam elbisesini toplayarak ondan bir az uzaklaştı. Bu hareketleri izleyen Resul-i Ekrem (s.a.a) ona donerek:

- Fakirliğinden sana bir şey gecer diye mi korktun?

- Hayır ya Resulallah.

- Servetinden ona bir pay duşer diye mi korktun?

- Hayır ya Resulallah.

- Elbiselerin kirlenir diye mi korktun?

- Hayır ya Resulallah.
- O halde nicin yanından uzaklaşıp bir kenara cekildin?
- Yanlış bir iş yaptığımı ve hata ettiğimi itiraf ediyorum. Şimdi bu hatamın telafisi ve bu gunahımın keffaresi olarak servetimin yarısını bu musluman kardeşime vermeye hazırım dedi. Cunku ona karşı yanlış bir hareket yaptım. Beni bağışlayın ya Resulallah.
- Eski giyimli adam: Fakat ben bunu kabul etmeye hazır değilim.

- Cemaat: Nicin?
-Cunku bir gun beni de bir gururun sarmasından ve bir musluman kardeşime, bu gun bu şahsın bana yaptığı gibi, aynı hareketi yapmaktan korkuyorum, der.
__________________