Sahibi razı olmadıkca
Hazreti Omer ile Efendimizin amcası Hz. AbbÂs, bir gun ihtilÂfa duştuler. Fakat Hz. Ubeyy’in hakem olmasında anlaştılar. İkisi birlikte, onun evine gittiler.
SelÂmdan sonra Hz. AbbÂs şunları soyledi:
- YÂ Ubeyy! Halîfe, bana ait bir evi istimlÂk etmek istiyor. Ben de, vermek niyetinde değilim. Bir turlu anlaşamadık. Neticede, senin hakem olmanı kararlaştırdık. Nasıl hukmedersen, ona rÂzı olacağız.
Hz. Ubeyy, halîfe Hz. Omer’in yuzune baktı. O da:
- Evet, oyle! diyerek soylenenleri tasdîk etti, doğruladı. Sonra da şunları ekledi:
- O’nun evi, Mescid’in bitişiğindedir. Kendisine, “Burasını gonul rızÂn ile, devlete sat. Parasını derhal odeyelim!” dedim. “Olmaz!” dedi. “Hîbe et, bağışla” dedim. “Olmaz!” dedi. Bunun uzerine “Oyleyse, istimlÂk edeceğim. Sonra da yıkıp, Mescide ilÂve edeceğim. Muslumanlar artık sığmıyorlar, dedim. Onu da kabûl etmedi. “Bu saydıklarımdan birisini mutlaka yapmalısın!” dedim. Ancak senin hakem olmanda anlaşabildik.
Hz. Ubeyy, iki tarafı da, dikkatle dinledikten sonra dedi ki:
- YÂ Emîr-el mu’minîn! Oyle biliyorum ki, sen, Abdulmuttalib oğlu AbbÂs’ı rÂzı etmezsen; onun evini alamazsın!
- Bu hukmu; Allahın kitÂbından mı, yoksa Resûlullahın sunnetinden mi cıkarıyorsun?
- Resûl-i ekremin Sunnetinden.
- Nasıl?
- Resûlullah efendimizden işitmiştim. Buyurdu ki:
(SuleymÂn aleyhisselÂm, Kudus’teki Mescid-i AksÂ’yı inşÃ‚ ettirirken, orulen duvarlar tekrar yıkılıyordu. Zor durumda kalan SuleymÂn aleyhisselÂma, CenÂb-ı Hak vahiy ile bildirdi: “Sen, uzerinde cÂmi yaptırdığın arsa sahibini, tam olarak rÂzı etmedikce; imkÂnı yok, o duvarları tamamlayamazsın.”)
Bunları işiten Hz. Omer, arsayı istimlÂktan vazgecti. Cunku Hz. AbbÂs, hicbir bedelle satmaya yanaşmıyordu. Bu Âdil karar ve halîfenin adÂlete saygısı karşısında; Hz. AbbÂs da gonul rızÂsıyla arsasını, Muslumanlara armağan (hîbe) etti. Boylelikle Mescîd-i Nebevî genişletilebildi...
__________________