Vaktiyle mescidin birinde bir adam konuklamıştı. Din yolunda gayreti kendisine azık edinmişti. O aşık adam, bir gece sabaha kadar namazdan başka bir şeyle meşgul olmamak niyetiyle mescide gitmişti.

Fakat gece olup etraf kararınca bir ses duyuldu. Namaz kılan adam,kemal sahibi birinin mescide geldiğini sandı. Gonlunden,

''Boyle bir insan mescide ancak ibadet etmek icin gelir. İyi oldu. Boylece kamil bir adam namazımı gorup, ibadetimi duyacak!'' diye gecirdi.

Butun gece sabaha kadar ibadette bulundu, bir an bile ibadeti bırakmadı. Bir hayli dua etti,ağlayıp inledi. Kah tovbe etti, kah istiğfar....

Mustehap ve sunnetleri yerine getirdi. Kendisini adam akıllı iyi gosterdi.

Tan yeri ışıyıp etraf ağarınca mescid aydınlandı. Adam bir de baktı ki, mescidin koşesinde bir kopek yatmış uyuyor. Bu dertle canı yandı, kanı kurudu... Gozyaşları yağmur gibi kirpiklerinden damlamaya başladı... Gonlu utanc ateşiyle oyle bir yandı ki; icinden cıkan ahlarla dili de yandı, damağı da....

Ve kendi kendine dedi ki:

''A edepsiz! ALLAH seni bu gece şu kopekle terbiye etti. Butun gece şu kopek icin ibadette bulundun.
Ne olurdu, bir gecelik de ALLAH icin uyanık kalsaydın. Senin, bir gece bile ALLAH icin riyasızca ibadet ettiğini gormedim...
Ey riyakar insan! Nice kopekler var ki senden daha iyi. Bir bak kendine! kopek nerede sen neredesin?
Utanmazlığın yuzunden riyalara gark oldun. ALLAH 'tan utanmaz mısın sen? Kendi kadrini, mevki ve dereceni gordun ya! Bu şekilde muvaffak olmaktan artık umidini kes! Bu alemde, bu halinle bir senin elinden bir iş gelmez.Gelse bile ancak kopeklere layık bir iş olur bu. Bilmem ki, neden şeytana eş olursun? Nicin nakşa kapılıp sersemleşirsin?''

Şeytanın şu zulum yuvasından kac artık. Şu şaşkınlıklarla dolu zindandan gec. Şu deccal sesli adamlardan ne istersin. Şu kendilerini mehdi gosterenlerden ne umarsın?

İlahiname, Feriduddin Attar, Semerkand Yayınları
__________________