Manifaturacılık yapan bir genc vardı. İşlerinin cokluğunu bahane ederek, namazlarını hep son vaktine bırakırdı. DukkÂnın yakınındaki camide, vaktin cıkmasına az zaman kala namazlarını yetiştirirdi.

Bir gece, kan ter icinde kalmıştı. Ruyasında olmuş, hesap icin mizan başına getirmişlerdi. (İbadetlerimi yaptım, haram işlemedim, hesabım kolay gecer) diye umit ediyordu. Melekler once iman ve doğru itikat aradılar, hemen onlerine geldi. Sonra namaza sıra geldi; fakat aradılar, bir turlu bulamadılar.

- Ben hicbir namazımı kazaya bırakmadım, mutlaka bulmanız lazım,diye feryat ediyordu.

Nihayet melekler,

- Kusura bakma, sana ait bir tek namaz bulamadık. Şimdi seni cehenneme atacağız, diyerek yuksek bir dağa cıkardılar. Genc cırpınarak,

- Hayır, bunda bir yanlışlık var, ben hic namazlarımı bırakmadım, dediyse de dinlemediler, dağın tepesinden, aşağıda olan cehenneme fırlattılar. O şiddetli korkuyla, dizlerinin bağı cozuldu, birden karşılarına nur yuzlu bir zat cıktı, duşerken havada yakalayıp,

-Ben senin kıldığın namazlarım, dedi.

Genc heyecanla,

- Ben cok perişandım, az sonra cehenneme duşecektim, niye bu kadar gec kaldın? diye sordu.

O da,

- Sen de beni hep son vakte bırakırdın, dedi.

Genc o gunden sonra vakti girer girmez namazlarını kılmaya başladı.
__________________