Budist bir bayan turist 2003 yılı Ramazan ayında Turkiye'ye gelir. Birkac gunluk gezisi sırasında kimsenin gunduz bir şey yememesi dikkatini ceker. Bir gun bir lokantaya girer yemek ister, burada da bir ilginclik vardır. Yemeğin verildiği yer dışarıdan gorunmuyordur. Bunun sebebini sorunca garson:

-Ramazan abla Ramazan, der.

Turist bayan bir şey anlamaz. Ertesi gun tanıştığı rehberini yemeğe cağırır o da "Ramazan" deyip geciştirir. Merak eder sorar, Nedir bu Ramazan rehberi bu ayın Muslumanlar icin kutsal bir ay olduğunu, bu ayda Muslumanların gunduz bir şey yiyip icmediğini uzun uzadıya anlatır. Neden ac kalıyorlar? Nicin nasıl gibi sorular ardı arkasına gelir ve bayan otele gider. Nasıl olurda sadece yaratıcı yemeyin diyor kimse yemiyor şeklinde duşuncelere dalar hem bu tanrı budaya hic benzemiyor. İslamiyeti araştırır ve şu kanaate varır sadece yaratıcı emrediyor diye yeme icme gibi temel ihtiyaclardan vazgeciliyorsa bu fedakarlıklara katlanılıyorsa, bu din batıl olamaz diyerek iman ediyor ve Musluman oluyor.

Orucu Yaşayanlar, Salih Bute, Kayıhan Yayınları, 2007
__________________