Devrin birinde padişahın biri Ramazan ayı geldiği vakit, ikin*diden sonra akşama kadar davulcuların şenlik yapmalarını ve calgılar calmalarını emrederdi. Bununla hem gunun tez gecme*sini ve hem de aclığın tesirini anlamamasını sağlamak, isterdi. Cunku oruc ekseriye ikindiden sonra insana şiddetle tesir eder. İşte yine bir Ramazan ayında padişah oructan fazla incinmemek icin bu şekilde emretmişti. Bir gun boyle vaziyette iken oradan bir kamil Şeyh gecer. Bakar ki calgılar calmıyor, davullar vurulu*yor, adeta kıyamet kopuyor. Kendi kendine şu kotuluğu kaldır*malıyım ve bu padişahı bu gafletten uyarmalım. Cunku bu an if*tar anıdır. Rahmet ve mağfiretin coştuğu bir zamandır. Bu za*manda bu ceşit hareketler Muslumanlara gerekmez der.
Padişahın sarayına gider, calgıları susturmak ve neşelerine son vermek ister. Padişah da onu o anda saraydan seyreder. Padişah ihtiyarın yakalanmasını emreder, adamı huzuruna cağır*tır ve kendisine şoyle sorar:

-Şu munasip olmayan işi nicin işledin?
İhtiyar:

-Bu iş kotu bir iştir. Biz kotu işleri kaldırmakla memuruz der.

Padişah:

-Benden korkmadın mı?
İhtiyar;
-Senden bana gelecek olan şeye sabrederim. Nitekim Allah Teala Kur'an'da "sana gelen şeye sabret" buyurdu. Ben senden asla korkmam. Cunku sen kolemin kolesisin.
Padişahın etrafımdakiler:
-Bu adam aklını kaybetmiştir.
İhtiyar:
-Hayır, ben aklımı kaybetmedim. Bi*lakis, hakikatte o, kolemin kolesidir. Sen kolemin kolesisin. Cunku insanlar iki kısımdır:

Birincisi; nefsi mağlup, kendisi galip alandır ve nefsini istediği tarafa cevirebilir.
İkincisi ise: Nefsi kendisine galip ve uzerine amir kimsedir.

Ey padişah! Şimdi duşun, sen bunların hangisindensin?"

Padişah:
-İkincisiyim, der.

İhtiyar:
-Nefis kulumdur, sen de nefsin kolesisin. Yani sen kolemin kolesi oldun, der.

İhtiyarın bu sozleri uzerine padişah son derece muteessir olarak derhal tevbe edip pişman olur. İhtiyara da birtakım ik*ramlarda bulunur.
__________________