Azrail anını almaya geldiğinde Hz.İbrahim, canını kolay teslim etmez. Azrail'e:
- Yuru git, Sultana arzet, halilinden can istemesin artık, der.
Yuce Allah buyurur ki:
"Eğer Halil'imsen haliline canını feda et! Halbuki sen canını vermemeye uğraşıyorsun. Başka kim boyle dostundan canını esirger?"

Yanında bulunanlardan biriside Hz.İbrahim'e
-Ey alemin nuru, neden Azrail'e can vermiyorsun? Aşıklar bu yola canlarını koyarlar; sen ise bir canını esirgiyorsun diyiince:

Halillullah derki.

- Ben hemen canımı verecektim ama araya Azrail girdi. Halbuki ateşe atılırken Cebrail gelmiş, "Ey Halil, benden bir şey iste" demişti. O zaman ben Cebraile bakmadım ben. Cunku yolumu kesiyor, beni Rabbimden alıkoyuyordu. Cebrail'e bile baş eğmemişken ben, nasıl olur da Azrail'e can veriririm?
Allah'tan "Canını feda et" sesini duymadıkca can veremem ben. Fakat O can vermemi emrederse, butun can ulkesi yarım arpa bile etmez bence. O emretmedikce iki alemde de canımı başka birisine teslim edemem ben. Diyeceğim bundan ibaret.
Kaynak: Mantıku't - Tayr, Feriduddin Attar
__________________