Kitabımızda Kuran dışı kaynakların neden din olamayacağını anlatma gayretindeyiz. Bunu yaparken ozellikle mezhepler ve hadisler aracılığıyla yapılan tahribatı belgelemeye calışıyoruz. Bu bolumde, farklı olarak mezhep ve hadislerde bile yer almamasına rağmen, kimi cahillerce din sanılabilen hurafeleri ve bu hurafeleri “dindar” kılıklı adam veya yayınevlerinin sahiplenmesiyle, dinimizde yapılan tahrifatı gostermeye calışacağız.


EVLİYALARDAN MEDET UMMA

“Evliya” diye bilinen kimselerin mezarlarında ip bağlamak, mum yakmak, tel cekmek en sık rastlanan hurafelerdendir. Bir yazar şahit olduğu trajikomik olayı şoyle anlatır: “Bir Bursa gezisinde, Osman Gazi turbesinin ve itfaiye kulesinin bulunduğu tepeye cıkmıştım. Etrafı demir korkuluklarla cepecevre sarılı tepede bir bankın uzerine oturmuş, şehrin o guzelim manzarasını seyrediyordum. Bir ara korkulukların yanında kumelenmiş bir grup kadının yamactan yukselen ağacların dallarına bezler ve ipler bağladığına tanık oldum. O kubbeli mubbeli turbeleri bırakıp da neden bu ağaca dadandıklarını merak ederken, soz konusu ağacın el yetişmesi mumkun olmayan, hatta kuşların bile zor konacağı dallarının uzerinde birtakım bez parcaları bulunduğunu gorunce hayretler icinde kaldım. Merakla sağa sola sordum. Bir bilen cıkmadı. Yamactaki ağacların zirvesine o bezlerin nasıl takıldığını kimse acıklayamadı. Sonunda o bolgenin yerlilerinden biri doğru acıklamayı yaptı. Meğer eskiden iftar ve sahur zamanlarını bildirmek icin otuz metre otedeki itfaiye topları kullanılırmış. Bu topların ağzına sıkıştırılan bez parcalarının bir kısmı yamactaki ağacların dallarına carpıp takılırmış. Boylece turbeleri ziyarete gelen kadınlar tarafından evliya turbesi olduğu zannedilmiş ve ip bağlanmaya başlanmış. Şimdi buraya gelen kadınlar, burada buyuk bir evliyanın yattığına ve duaların kabul edildiğine inanıyorlarmış!” Ne yazık ki gunumuzde boyle garip adetli, mumlu, bezli turbe ziyaretlerini yapanlar kendilerini “inanclı” diye adlandırıyorlar. Halkın bir kısmı da bu tarz, İslam’a zıt davranışlar sergileyenlerin “inanclı kişi” olduğuna inanıyor. Oysa bu inanc, her neyse, Kuran’ın sunduğu inanc değildir. Bu tarz fiilleri sergileyenler, Kuran’ı ufuruk kitabı gibi değerlendirirken; ıslık calmama veya gece aynaya bakmama tipindeki “yasakları” ise dini bir hukum, dinin bir gereği sanmaktadırlar.

Dine sokulan ve dinin bir parcası olarak gosterilen bu hurafeleri, bunları savunan kaynaklardan oğrenmek istiyorsanız size ornek olarak Pamuk yayınevinin “Kuran-ı Kerim’in Havas ve Esrarı” kitabı ile Kudret Şandra’nın derlediği “Dert Sizde, Derman Bende, Şifa Receteleri” kitabını onerebiliriz. Gerek yayınevi, gerek kitabın ismi, gerek yazarın kimliği kitapların “dini” kimlik kazanmasına sebep olmaktadır. Zaten binlerce hurafe ile dinin zorlaştırıldığı yetmiyormuş gibi, “dini ozel bilgiler” gibi takdim edilen ilave hurafeler, Kuran’ın guzel dinini tanımayanların dini; sacma, mantıksız, uydurma sanmalarına sebep olmuştur ve olmaktadır. Yuzlerce hurafeyi sayamayacağımız icin bu iki kitaptan yedi ornek hurafeyi yazmakla yetineceğiz. Bu hurafelerde Allah’ın mubarek kelamı, rehberimiz Kuran’ın surelerinin nasıl kullanıldığı ayrı bir ibret vakasıdır:
1. Ornek Hurafe: Sancıdan kıvranan bir hasta uzerine Mucadele Suresi okunursa sancısı gecer ve tatlı tatlı uykuya dalar. Gece ve gunduz bu sureyi okumaya devam eden kimse hırsızlara karşı korunur. Surenin tamamı bir kağıt uzerine yazılıp herhangi bir mahsul uzerine atılırsa, o mahsul her turlu haşerenin tahribatından kurtulur, bolluk ve bereket meydana gelir.

2. Ornek Hurafe: Bir kimse Maun Suresi’ni ev eşyası uzerine okuyup ufurse, o eşya kırılmaktan ve kaybolmaktan kurtarılmış olur. Bu surenin okunmasını alışkanlık haline getiren kimsenin sozu her yerde gecerli olur. Hic kimse bir dediğini iki edemez.
3. Ornek Hurafe: Sık sık hamamcı olan kimseler, bir şap uzerine Tarık Suresi’ni okuyup, yastığın altına kor ve bu şekilde uyuduğu takdirde hamamcı olmaktan kurtulur.
4. Ornek Hurafe: Basur hastalığına yakalanan kimse, namazların sonunda Ala Suresi’ni yedişer defa okursa hastalığı gecer. Cuma ezanında yazdırıp uzerine alan kıskanclık, nazar ve sihre karşı kendini korur.
5. Ornek Hurafe: Bir cirişe 7 ilmik atılır. Birinci ilmiğe ve yedinci ilmiğe Sure-i Kevser okunur. Her duğumde şoyle denir: “Yarabbi filanın şehvetini, cinsel organını, aklını fikrini 360 beden azası ile 72 endamı ile bağladım ve duğumledim.” Bu ciriş ruzgara karşı asılır. İcap ettiğinde cozmek icin kaybolmaması da şarttır.
6. Ornek Hurafe: İcinde 17 Mim harfi bulunan Ayetel Kursi’yi yine bir ciriş alıp bakire bir kıza 17 kez duğumlenecek şekilde ilmik attırılır. Her ilmiğe 10 adet Ayetel Kursi okunur… Kimin icin niyetleniyor, ne icin isteniyorsa; “Ya Rabbi falanın şehvetini, dilini ya da yolunu bağlıyorum. Ayetel Kursi’deki İsmi Azamın ve esma-i İlahiyenin yuzu hurmetine duğumledim” diyerek, bakire kıza bir duğum attırılıp, işaretle hic konuşmadan 17 ilmik boylece duğumlenir ve 170 adet Ayetel Kursi okunmuş olur. Bu okunmuş ciriş karanlık bir yerde ağır bir taş altına konarak muhafaza edilir.
7. Ornek Hurafe: Erkekliği bağlı bir şahsın cozulmesi icin; temiz bir kağıda Ayetel Kursi, diğer bir kağıda da Sure-i Haşr’ın son dort ayeti ile Amener Resuli ayeti kelime olarak ayrı harf harf yazılır. Ayetel Kursi sağ kola, diğer yazılı Amener Resuli ve Haşır Suresi sol kola bağlanır. Sonra hic kullanılmamış bir baltanın deliğinden bağlı erkeklik uzvunu gecirip kucuk tuvaletini yapar.



KURAN UFURUK KİTABI DEĞİLDİR

Kuran’ın bu istismar edilişini Edip Yuksel “İlginc Sorular” kitabında benzer orneklerle anlatır ve devamında Kuran’ın şu sıfatlarına dikkat ceker:
Kuran
Bizleri doğruya ulaştıran bir rehber (Huda) Yolumuzu aydınlatıcı bir ışık (Nur) Doğruyu yanlıştan ayıran bir olcu (Furkan) İhtilaf icinde bocalayanlara bir delil (İlim) Tum beşeriyet icin bir mucize (Ayet)
Kalplerinde manevi hastalık bulunanlara bir ilac (Şifa)
Sıkıntıdaki muminlere bir mujde (Buşra)
Tum insanlara bir oğut ve hatırlatma (Zikr)
Her şeyi detaylı olarak acıklayan bir yasa (Mufassal)
Duşunenlere bir bilgelik kaynağı (Hikmet) Her şeyi acıklayan bir kitap (Tıbyan) Haklıyı belirleyen bir kanıt (Beyyine) Muminler icin bir bağış (Rahmet)
Geride kalmayıp ilerlemek isteyenler icin bir uyarı (Zikra) Akleden muminler icin apacık bir kitap (Kitabul Mumin) Adalet arayan toplumlar icin evrensel bir yasa (Hukum) Peygamber’in risaletini devam ettiren olumsuz bir elci (Resul) Birbirine duşmuş insanları birleştirici bir ip (Hablullah) Muslumanlar icin kıyamete dek yaşayan bir onder (İmam) Dirileri uyarsın diye gonderilen bir kitaptır.(Kuranun Mubin)
İşte boyle niteliklere sahip olan Kuran’ın tum bu niteliklerini gizlemek ve onu amacı dışında kullanmak icin insanlardan ve cinlerden olan şeytanlar elele vermişler ve ne yazık ki bu şeytani tuzaklarına insanların coğunu duşurmuşlerdir. İnsanları ortak koşuculuğun ve zulmun karanlığından Allah’a imana ve adaletin aydınlığına cıkaracak bir rehber olan Allah’ın Kitabı’nı, yuzyıllardır sahtekarlar ve cahiller bir aspirin veya bir merhem gibi değerlendirmiş ve mikroplu ufurukleriyle istismar etmişlerdir. Allah’ın yuce kelamını basur, ishal, kabızlık gibi hastalıkları iyileştirmede buyuvari yontemlerle kullanarak Kuran’a ihanet eden ve uydurdukları yalanları Allah adına halka yutturan ufurukculer ve muskacılar, toplumumuza cok buyuk zararlar vermişlerdir.

1- De ki: Sabahın Rabbine sığınırım.
2- Yarattıklarının kotuluğunden
3- Coktuğu zaman gecenin kotuluğunden
4- Duğumlere ufurenlerin kotuluğunden
5- Ve kıskandığı zaman kıskananın kotuluğunden.
113-Felak Suresi 1-5

Allah duğumlere ufurenlerin kotuluğunden, bu tip buyuvari hareketlerin kotuluğunden kendisine sığınmamızı Kuran’da soylerken; Kuran’ı ufurme, duğumlere ufleme gibi yollarda kullanmak ne buyuk bir celişkidir! Surelerin Arapca harfler kullanılarak yazıldığı muskalara, tılsımlara, efsunlara; kudsi, mubarek, dini bir hava verilmiş ve din namına ozellikle halkın cahil kesimleri yuzyıllardır kandırılmıştır. Kuran’ın musikisi yerine manası, ufurulmesi yerine okunması, olulere hitabı yerine canlılara hitabı asıl olmadıkca; bu kaos, bu rezalet ne yazık ki devam edecektir.


EVLİYA ALDATMACASI

2- Bu kitap onunla uyarman icin ve inananlara hatırlatıcı olarak indirildi. Oyleyse bundan dolayı goğsunde bir sıkıntı olmasın.
3- Rabbinizden size indirilene uyun. O’ndan başka evliyaya (dostlara) uymayın. Ne kadar az oğut alıyorsunuz?
7-Araf Suresi 2-3


Allah Kuran’a uymamızı ister. O’ndan başka evliyaya uymamamızı soyler. Oysa gunumuzde hurafelerle dolu bircok kitabın yazarı, Kuran’da kullanılan “evliya” kelimesiyle isimlendirilip kitapları tasavvuf kitabı diye, ilmihal kitabı diye, hadis, tefsir, mezhep kitabı diye satılmaktadır. Kuran’ın, insanların uyduğu yanlış adres olarak “evliya”yı gostermesi ve gunumuzde Kuran yerine bazı insanlara uyanların, bu insanları Kuran’da gecen aynı kelimeyle isimlendirmeleri ilginctir. (“Evliya” Arapca’daki “veli” kelimesinin coğulu olup “dostlar” demektir.) Mezhepci ve tarikatcı zihniyetteki bircok kişi, kendi mezhep ve tarikat buyuklerinin “evliyalık” delillerini gostererek onların eserlerinin ve sozlerinin de dinin kaynağı olduğunu ispatlamaya gayret eder. (Kuran’ın bu tarz kullanımına karşın mezhepci literaturde “evliya” kelimesi insanustu, adeta supermen kişi manasında kullanılır.)
Para icin onune geleni basan yayınevleri, aklından her geceni yazan yazarlar, bunları rekortmen yapan cahil alıcılar, Kuran’ı rehber yerine ufuruk uygulamalarında arac yapanlar oldukca; halimiz bakalım ne olacak! Hele bir de bu ufurukculeri din adamı, hoca sananlar yok mu! Bu ufurukculere gidip muskasına, bazen de gobeğine efsunlu dualardan yazdırıp medet umanlar… Bunlara paraları verip şifa isteyenler, fakat Allah yolunda zekata geldi mi ufuruğe harcadığının yarısını harcamayanlar… Bu tip insanlara gitmeye uşenmeyip, namaz soz konusu olduğunda uşenenler… Kuran’ı 40 bohca icinde duvarda tutan, fakat eline alıp manasını anlamak ve hayatın rehberi yapmak icin okumayanlar…
__________________